i!i مشاعره با شعر شاعران درخواستی شما i!i

[baroon]

ای عطر ریخته
عطر گریخته
دل عطردان خالی و پرانتظار توست
غم
یادگار توست




____»»؟««____



از :
پارسا مرزبان :شاد:​

 

[سیاوش عشق]

پارسا مرزبان ↓
فریاد بر آوردم، من همدم طوفانم
در عشق مهان مستم، هستم، پریشانم

هم بادم و بارانم هم خاکم و هم آتش
هم آدم و هم حوا، هم جسمم و هم جانم

هر کس که یارم شد، رنگی دگرش دادم
رنگها همه بخشیدم، بی رنگم و پنهانم

هم شهره و هم رسوا، هم عاشق و هم شیدا
هم همدم انسانم، هم همپر مرغانم

روزی گذرم دادند بر سفره-ی این خانه
در پرده رهم دادند، من پرده نگردانم

هم ناطق و خاموشم، مدهوشم و بی هوشم
گلها همه رقصانم، چون باده بگردانم

فریاد ب ا د این است، آهی ز دلی خونین
فریاد ز باد آمد، بیداد نمی دانم

سوز دل پارسا چون آرد به خاموشی
خاموش نگیرم من، آتش به دامانم
......
رودکی ↓

 

[baroon]

زمانه پندی آزاد وار را داد مرا
به روز نیک کسان گفت تا تو غم نخوری

زمانه را چو نکو بنگری همه پند است
بسا کسا که به روز تو آرزومند است





____»»؟««____



از :
بابافغانی :داغ:​

 

[Reza Sharifi]

هر گل که بر دمید زهامون کربلا دارد نشان تازه مدفون کربلا
پروانه نجات شهیدان محشرست مهر طلا ببین شده گلگون کربلا
در جستجوی گوهر یکدانه نجف کردم روان دو رود به جیحون کربلا
نیل است هر عشور به بیت الحزن روان از دیده‌های مردم محزون کربلا
در هر قبیله، از قِبَل خوان اهل بیت ماتم رسیده‌ای شده مجنون کربلا
بس فتنه‌ها که بر سرِ مروانیان رسید وقت طلوع اختر گردون کربلا
بردند داغ فتنه آخرْ زمان به خاک مرغانِ زخم خورده مفتون کربلا
گرگان پیر، دامن پیراهن حسین ناحق زدند در عرق خون کربلا
خونابه روان جگر پاره حسین در هر دیار سر زده بیرون کربلا


نفر بعدی یه شعر زیبا از اخوان ثالث بنویسه ...
​

 

[fatemeh]

ای كه می دانی ندارم غير درگاهت پناهی
ديگر از من برمگردان روی خود، گاهی نگاهی
گشته ام مرغی كه در دام نگاهت دانه دارم
از گرفتاران هم پرسان باش ای صياد گاهی
.
.
.
مهدی اخوان ثالث
​

نفر بعدی از محمد علی بهمنی شعری بنویسه​

 

[سیاوش عشق]

ممنون از اینکه شاعر مورد علاقه مو انتخاب کردی
...............
محمد علی بهمنی ↓

دهاتی
...
ساده بگم دهاتی ام
اهل همین نزدیکیا
همسایه روشنی و هم خونه تاریکیا
ساده بگم ساده بگم
بوی علف میده تنم
هنوز همون دهاتیم
با همه شهری شدنم
باغ غریب ده من
گلهای زینتی نداشت
اسب نجیب ده من
نعلای قیمتی نداشت
اما همون چهار تا دیوار
با بوی خوب کاگلش
اما همون چن تا خونه
با مردم ساده دلش
برای من که عکسمو مدتیه تو آب چشمه ندیدم
برای من که شهریم از اون هوا دل بریدم
دنیاییه که دیدنش
اگرچه مثل قدیما
راه درازی نداره
اما می دونم که دیگه
دنیای خوب سادگی
به من نیازی نداره

امیلی دیکنسن ↓

 

[Reza Sharifi]

من کسی نیستم
تو کیستی
اگر تو نیز مانند کسی نیستی
ما یک زوج می شویم
مبادا این راز را با کسی در میان نهی
ما را تبعید خواهند کرد

خانم امیلی دیکنس


حکیم ابوالقاسم فردوسی ...

 

[baroon]

دریغ است ایران که ویران شود
كنام پلنگان و شيران شود

همه سر به سر تن به كشتن دهيم
از آن به كه ايران به دشمن دهيم

چو ايران نباشد تن من مباد
در اين مرز و بوم زنده يک تن مباد



____»»؟««____



از :
شیخ عطّار:ایول:
​

 

[parastu]

بي ياد حضور تو زماني
كفرست حديث زندگاني

صد جان و هزار دل نثارت
آن لحظه كه از درم براني

از:قیصر امین پور
​

 

[Sea Girl]

خوشا چون سروها استادنی سبز
خوشا چون برگ‌ها افتادنی سبز

خوشا چون گل به فصلی، مردنی سرخ
خوشا در فصل دیگر زادنی سبز

*** **** ****
خوشا هر باغ را بارانی از سبز
خوشا هر دشت را دامانی از سبز
برای هر دریچه سهمی از نور
لب هر پنجره گلدانی از سبز

اخوان ثالث

 

[مهشید]

[FONT=tahoma,Vazir,helvetica,sans-serif][FONT=tahoma,Vazir,helvetica,sans-serif]چشم بر دامن البرز سيه دوخته‌ام
روح من منتظر آمدن مرغ شب ست
عشق در پنجه غم قلب مرا مي‌فشرد
با تو اي خواب, نبرد من و دل زين سبب ست
[FONT=tahoma,Vazir,helvetica,sans-serif]
فروغ فرخزاد

 

[Sea Girl]

آن کلاغی که پرید
ازفراز سر ما
و فرو رفت در اندیشه ی آشفته ی ابری ولگرد
و صدایش همچون نیزه ی کوتاهی ، پهنای افق را پیمود
خبر مارا با خود خواهد برد به شهر

همه می دانند
همه می دانند
که من و تو از آن روزنه ی سرد عبوس
باغ را دیدیم
و از آن شاخه ی بازیگر دور از دست
سیب را چیدیم
همه می ترسند

همه می ترسند ،اما من و تو
به چراغ و آب و آیینه پیوستیم
و نترسیدیم
سخن از پیوند سست دونام
و همآغوشی در اوراق کهنه ی یک دفتر نیست
سخن از گیسوی خوشبخت من است
با شقایق های سوخته ی بوسه ی تو
و صمیمیت تن هامان ، در طراری
و درخشیدن عریانیمان
مثل فلس ماهی ها در آب
سخن اززندگی نقره ای آوازیست
که سحر گاهان فواره ی کوچک می خواند

ما در آن جنگل سبز سیال
شبی از خرگوشان وحشی
و در آن دریای مضطرب خونسرد
از صدف های پر از مروارید
و در آن کوه غریب فاتح
از عقابان جوان پرسیدیم
که چه باید کرد؟

همه می دانند
همه می دانند
ما به خواب سرد و ساکت سیمرغان ، ره یافته ایم
ما حقیقت را د ر باغچه پیدا کردیم
در نگاه شرم آگین گلی گمنام
و بقا را در یک لحظه ی نا محدود
که دو خورشید به هم خیره شدند

سخن از پچ پچ ترسانی در ظلمت نیست
سخن از روزست و پنجره های باز
و هوای تازه
و اجاقی که در آن اشیای بیهوده می سوزند
و زمینی که ز کشتی دیگر بارور است
و تولّد و تکامل و غرور
سخن از دستان عاشق ماست
که پلی از پیغام عطر و نور و نسیم
بر فراز شب ها ساخته اند
به چمنزار بیا
به چمنزار بزرگ
و صدایم کن ، از پشت نفس های گل ابریشم
همچنان آهو که جفتش را

پرده ها از بغضی پنهانی سرشارند
و کبوتر های معصوم

از بلند های برج سپید خود
به زمین می نگرند

خیام

 

[مهشید]

در پرده اسرار کسی را ره نیست​

زین تعبیه جان هیچکس آگه نیست​

جز در دل خاک هیچ منزلگه نیست​

می خور که چنین فسانه ها کوته نیست


​

*سعدی*
​

 

[Reza Sharifi]

تن آدمی شریفست به جان آدمیت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیت

اگر آدمی به چشمست و دهان و گوش و بینی
چه میان نقش دیوار و میان آدمیت

سعدی



>>>>عطارنیشابوری<<<<
​

 

[مهشید]

تا چند روم که این ره کوته نیست
وز هر سویی که راه جویم ره نیست ​

چون شمع میان آب و آتش شب و روز
می سوزم و کس ز سوز من آگه نیست
​

ابوسعید ابوالخیر
​

 

[Reza Sharifi]

تا چند کشم غصه‌ی هر ناکس را
وز خست خود خاک شوم هر کس را

کارم به دعا چو برنمی‌آید راست
دادم سه طلاق این فلک اطلس را

ابوسعید ابوالخیر


وحشی بافقی

 

[سیاوش عشق]

وحشی بافق ↓


آه تا كي ز سفر باز نيايي بازآ
اشتياق تو مرا سوخت كجايي بازآ
شده نزديك كه هجران تو ما را بكشد
گر همان بر سر خونريزي مايي بازآ
كرده اي عهد كه بازآيي و مارا بكشي
وقت آن است كه لطفي بنمايي باز آ
رفتي و باز نمي آيي و من بي تو به جان
جان من اين همه بي رحم چرايي باز آ
وحشي از جرم همين كز سر آن كو رفتي
گرچه مستوجب صد گونه جفايي بازآ

حسین پناهی ↓

 

[targol]

چشمان ِ تو گل ِ آفتابگردانند​

به هر کجا که نگاه کنی ،​

خدا آنجاست ...​

از سهراب سپهری :گل:
​

 

[fatemeh]

زندگی جذبه دستی است که می چیند
زندگی نوبر انجیر سیاه، در دهان گس تابستان است
زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد

سهراب سپهری







​

​

شعر بعدی از مولانا​

​

 

[baroon]

هلـــه نومیـــد نباشی کـــه تـــو را یـــار بــراند
گـــرت امروز بـــراند نــه کـــه فـــردات بخواند

در اگر بر تو ببندد مرو و صبر کـــن آن جا
ز پس صبر تـــو را او به ســـر صـــدر نشاند

و اگــر بر تو ببندد همه ره‌ها و گذرهــا
ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند
​

____»»؟««____
​

از :

عماد خراسانی:داغ:


​

​