الهه خورشید
متخصص بخش خانه و خانواده
دل اين كلمه بي نقطه
گاهي تنگ ميشود در حد يك نقطه....
گاهي تنگ ميشود در حد يك نقطه....
-
توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.
از دل تا قلم
- شروع کننده موضوع Maryam
- تاریخ شروع
الهه خورشید
متخصص بخش خانه و خانواده
گاه جلوی اینه می ایستم...
خودم را در ان میبینم
دست روی شانه هایش می گذارم
و میگویم چه تحملی دارد
دلت...!
خودم را در ان میبینم
دست روی شانه هایش می گذارم
و میگویم چه تحملی دارد
دلت...!
دعا
هر روز صبح یک لیوان قدردانی بنوشم
قبل از رفتن به محل کار یک قاشق آرامش بخورم
هر ساعت یک کپسول صبر، یک فنجان برادری و یک لیوان فروتنی بنوشم.
زمانی که به خانه برمیگردم به مقدار کافی عشق بنوشم و
زمانی که به بستر می روم دو عدد قرص وجدان آسوده مصرف کنم.
امیدوارم خدانعمتهایش را بر شما سرازیر کند:
رنگین کمانی به ازای هر طوفان
لبخندی به ازای هر اشک
دوستی فداکار به ازای هر مشکل
نغمه ای شیرین به ازای هر آه
و اجابتی نزدیک برای هر دعا
هر روز صبح یک لیوان قدردانی بنوشم
قبل از رفتن به محل کار یک قاشق آرامش بخورم
هر ساعت یک کپسول صبر، یک فنجان برادری و یک لیوان فروتنی بنوشم.
زمانی که به خانه برمیگردم به مقدار کافی عشق بنوشم و
زمانی که به بستر می روم دو عدد قرص وجدان آسوده مصرف کنم.
امیدوارم خدانعمتهایش را بر شما سرازیر کند:
رنگین کمانی به ازای هر طوفان
لبخندی به ازای هر اشک
دوستی فداکار به ازای هر مشکل
نغمه ای شیرین به ازای هر آه
و اجابتی نزدیک برای هر دعا
راستی ای خدا! وقتی تو را دوست دارم، آنچه دوست دارم چیست؟
اگر باور داری که «آدمی گودالی است که ژرفنایش پایان ندارد و شمردن موهای تن او آسان‌تر از شمردن احساس‌های اوست»؛ و اگر باور داری که «بیشتر مردم کوه‌های بلند و امواج سهمگینِ دریاها و رودهای پهن خروشان و بیکرانگی اقیانوس‌ها و گردش ستارگان را به دیده اعجاب می‌نگرند، ولی به خود خویش اعتنایی ندارند» و عمده مشکلشان نیز همین است، شاید از طریق این مباحث بتوانی الفبای گفتگو با خود را بیابی، و کند و کاو در لایه‌های وجود خود را آغاز کنی، پس همراه شو در این مسیر...
«راستی ای خدا! وقتی تو را دوست دارم، آنچه دوست دارم چیست؟ نه جسم است و نه تن، نه زیبایی گذران است و نه درخشش روشنایی، نه آوازی دلکش و نه گل‌ها و گیاهان خوشبو...! دوست‌داشتن خدا، دوست‌داشتن آن چیزها نیست، با این‌همه وقتی خدا را دوست دارم، روشنایی‌ای خاص، آوازی خاص و بویی خاص را دوست دارم، یعنی روشنایی و بوی درونی‌ام را، که روحم را روشن می‌کند! آنچه در مکان نمی‌گنجد، به صدا درمی‌آید، آنچه در زمان نیست ولی خودش هست!... این است آنچه دوست دارم هنگامی که خدایم را دوست دارم، و هنگامی که با خودم آشتی خواهم کرد.»
بیا از خویشتن خویش پنجره‌ای بساز و از آن پنجره بدون هیچ حجابی- حتی بدون حجاب استدلال- از عمق جان بنگر و فقط بنگر، و خدا را بیاب! به او بگو: «ای خدایی که دوست داشتن تو رایگان است و در عین حال قیمتی‌ترین چیزها هستی، پس هر چه- جز خودت- را به من دهی، چه بهایی می‌تواند برای من داشته باشد؟». فقط باید پنجره جانت را به سوی او باز کنی و خود را از زیر غبار وَهْم‌ها و افکار پراکنده، آزاد نمایی و بدانی همین نگاه و همین پنجره‌ای که از خویشتن خویش ساختی، برای خدا داشتن کافی است. آری! همین؛ و خدا را باید رایگان دوست داشت و از خدا باید خدا را خواست.
بشتاب تا از خدا آکنده شوی و از خدا سیراب گردی، چون او خود برای تو کافی است و جز او هیچ چیز برای تو کافی نیست، چرا که انسانِ سبک‌بال آن انسانی نیست که می‌داند چه چیزی خوب است- که این کار فیلسوفان است- بلکه آن انسانی است که «خوب» را دوست دارد.
مشکل آن است که ما با خود آشتی نیستیم، و خود را چون حمّالی برای هدف‌های وَهمی در قالب‌هایی از کبر به در و دیوار می‌کوبیم و آن‌وقت چگونه می‌توانیم با بال‌های شکسته به آسمان‌های صاف و بلورینِ غیب سرکشی کنیم و بر سبزه‌های برزخ قدم زنیم و از سکوت زلال آن دیار سیراب شویم؟!
جان همه روز از لگدکوب خیال وز زیان و سود و از بیم زوال
نی صفا می ماندش، نی لطف و فرّ نی به سوی آسمان راه سفر
باید با خود آشتی کنیم تا ملکوت آسمان‌ها را در خود بیابیم و در آنجا قدم بگذاریم، که باید در آنجا قدم نهاد. و چون کسی در آنجا قدم نهاد، خواهد فهمید که ملکوت آسمان‌ها یعنی چه! پس باید عمل کرد تا فهمید!
اگر باور داری که «آدمی گودالی است که ژرفنایش پایان ندارد و شمردن موهای تن او آسان‌تر از شمردن احساس‌های اوست»؛ و اگر باور داری که «بیشتر مردم کوه‌های بلند و امواج سهمگینِ دریاها و رودهای پهن خروشان و بیکرانگی اقیانوس‌ها و گردش ستارگان را به دیده اعجاب می‌نگرند، ولی به خود خویش اعتنایی ندارند» و عمده مشکلشان نیز همین است، شاید از طریق این مباحث بتوانی الفبای گفتگو با خود را بیابی، و کند و کاو در لایه‌های وجود خود را آغاز کنی، پس همراه شو در این مسیر...
«راستی ای خدا! وقتی تو را دوست دارم، آنچه دوست دارم چیست؟ نه جسم است و نه تن، نه زیبایی گذران است و نه درخشش روشنایی، نه آوازی دلکش و نه گل‌ها و گیاهان خوشبو...! دوست‌داشتن خدا، دوست‌داشتن آن چیزها نیست، با این‌همه وقتی خدا را دوست دارم، روشنایی‌ای خاص، آوازی خاص و بویی خاص را دوست دارم، یعنی روشنایی و بوی درونی‌ام را، که روحم را روشن می‌کند! آنچه در مکان نمی‌گنجد، به صدا درمی‌آید، آنچه در زمان نیست ولی خودش هست!... این است آنچه دوست دارم هنگامی که خدایم را دوست دارم، و هنگامی که با خودم آشتی خواهم کرد.»
بیا از خویشتن خویش پنجره‌ای بساز و از آن پنجره بدون هیچ حجابی- حتی بدون حجاب استدلال- از عمق جان بنگر و فقط بنگر، و خدا را بیاب! به او بگو: «ای خدایی که دوست داشتن تو رایگان است و در عین حال قیمتی‌ترین چیزها هستی، پس هر چه- جز خودت- را به من دهی، چه بهایی می‌تواند برای من داشته باشد؟». فقط باید پنجره جانت را به سوی او باز کنی و خود را از زیر غبار وَهْم‌ها و افکار پراکنده، آزاد نمایی و بدانی همین نگاه و همین پنجره‌ای که از خویشتن خویش ساختی، برای خدا داشتن کافی است. آری! همین؛ و خدا را باید رایگان دوست داشت و از خدا باید خدا را خواست.
بشتاب تا از خدا آکنده شوی و از خدا سیراب گردی، چون او خود برای تو کافی است و جز او هیچ چیز برای تو کافی نیست، چرا که انسانِ سبک‌بال آن انسانی نیست که می‌داند چه چیزی خوب است- که این کار فیلسوفان است- بلکه آن انسانی است که «خوب» را دوست دارد.
مشکل آن است که ما با خود آشتی نیستیم، و خود را چون حمّالی برای هدف‌های وَهمی در قالب‌هایی از کبر به در و دیوار می‌کوبیم و آن‌وقت چگونه می‌توانیم با بال‌های شکسته به آسمان‌های صاف و بلورینِ غیب سرکشی کنیم و بر سبزه‌های برزخ قدم زنیم و از سکوت زلال آن دیار سیراب شویم؟!
جان همه روز از لگدکوب خیال وز زیان و سود و از بیم زوال
نی صفا می ماندش، نی لطف و فرّ نی به سوی آسمان راه سفر
باید با خود آشتی کنیم تا ملکوت آسمان‌ها را در خود بیابیم و در آنجا قدم بگذاریم، که باید در آنجا قدم نهاد. و چون کسی در آنجا قدم نهاد، خواهد فهمید که ملکوت آسمان‌ها یعنی چه! پس باید عمل کرد تا فهمید!
آسمان دریایی
متخصص بخش زبان انگلیسی
تک درخت جاده فیروزکوه!
تك درختي در كناره ي جاده ي فيروز كوه
تنهاي تنها ست اين درخت و.....
من تنهاييش را زياد ديده ام وقتي برايش دست تكان ميدادم
تا بداند فقط او تنها نيست
اگر از آنجا رد شديد پيدايش كنيد و دستي برايش تكان بدهيد
مطمئن باشيد او هميشه آن جاست:گل:
تنهاي تنها ست اين درخت و.....
من تنهاييش را زياد ديده ام وقتي برايش دست تكان ميدادم
تا بداند فقط او تنها نيست
اگر از آنجا رد شديد پيدايش كنيد و دستي برايش تكان بدهيد
مطمئن باشيد او هميشه آن جاست:گل:
دختر مهتاب
متخصص بخش آموزش خیاطی
یا رب بر خلق ناتوانم نکنی در بوته صبر امتحانم نکنی
از طعنه دشمنان مرا باکی نیست مستوجب رحم دوستانم نکنی
_________________
اگرنامه ای می نویسی به باران سلام مرا نیز بنویس
سلامی پر از شوق
از روزن آرزوها...
از طعنه دشمنان مرا باکی نیست مستوجب رحم دوستانم نکنی
_________________
اگرنامه ای می نویسی به باران سلام مرا نیز بنویس
سلامی پر از شوق
از روزن آرزوها...
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]شب همه بی تو کار من شکوه به ماه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]روز ستاره تا سحر تیره به آه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]متن خبر که یک قلم بی‌تو سیاه شد جهان
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]حاشیه رفتنم دگر نامه سیاه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]چون تو نه در مقابلی عکس تو پیش رونهیم
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]اینهم از آب و آینه خواهش ماه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]نو گل نازنین من تا تو نگاه می‌کنی
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]لطف بهار عارفان در تو نگاه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]ماه عباد تست و من با لب روزه دار ازین
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]قول و غزل نوشتنم بیم گناه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]لیک چراغ ذوق هم این همه کشته داشتن
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]چشمه به گل گرفتن و ماه به چاه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]غفلت کائنات را جنبش سایه‌ها همه
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]سجده به کاخ کبریا خواه نخواه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]از غم خود بپرس کو با دل ما چه می‌کند
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]این هم اگر چه شکوه‌ی شحنه به شاه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]عهد تو (سایه) و (صبا) گو بشکن که راه من
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]رو به حریم کعبه‌ی "لطف آله" کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]گاه به گاه پرسشی کن که زکوة زندگی
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]پرسش حال دوستان گاه به گاه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]بوسه‌ی تو به کام من کوه نورد تشنه را
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]کوزه‌ی آب زندگی توشه راه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]خود برسان به شهریار ای که درین محیط غم
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]بی‌تو نفس کشیدنم عمر تباه کردنست
" شهریار "
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]روز ستاره تا سحر تیره به آه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]متن خبر که یک قلم بی‌تو سیاه شد جهان
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]حاشیه رفتنم دگر نامه سیاه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]چون تو نه در مقابلی عکس تو پیش رونهیم
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]اینهم از آب و آینه خواهش ماه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]نو گل نازنین من تا تو نگاه می‌کنی
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]لطف بهار عارفان در تو نگاه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]ماه عباد تست و من با لب روزه دار ازین
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]قول و غزل نوشتنم بیم گناه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]لیک چراغ ذوق هم این همه کشته داشتن
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]چشمه به گل گرفتن و ماه به چاه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]غفلت کائنات را جنبش سایه‌ها همه
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]سجده به کاخ کبریا خواه نخواه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]از غم خود بپرس کو با دل ما چه می‌کند
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]این هم اگر چه شکوه‌ی شحنه به شاه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]عهد تو (سایه) و (صبا) گو بشکن که راه من
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]رو به حریم کعبه‌ی "لطف آله" کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]گاه به گاه پرسشی کن که زکوة زندگی
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]پرسش حال دوستان گاه به گاه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]بوسه‌ی تو به کام من کوه نورد تشنه را
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]کوزه‌ی آب زندگی توشه راه کردنست
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]خود برسان به شهریار ای که درین محیط غم
[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]بی‌تو نفس کشیدنم عمر تباه کردنست
" شهریار "
اﮔﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﯾﻪ ﻧﻔﺮﯼ ﻭﺍﺳﻪ ﺧﻮﺷﮕﻠﯿﺶ،
ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﻧﯿﺴﺖ، ... ﺑﻠﮑﻪ ﻫﻮﺳﻪ؛
ﺍﮔﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﯾﻪ ﻧﻔﺮﯼ ﻭﺍﺳﻪ ﭘﺮ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﺑﻮﺩﻧﺶ،
ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﻧﯿﺴﺖ، ... ﺣﺲ ﺗﺤﺴﯿﻨﻪ؛
ﺍﮔﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﯾﻪ ﻧﻔﺮﯼ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﻤﮑﺖ ﻣﯽﮐﻨﻪ،
ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﻧﯿﺴﺖ، ... ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺲ ﺗﺸﮑﺮﻩ؛
ﻭﻟﯽ ...
ﻭﻗﺘﯽ ﻋﺎﺷﻖ ﯾﻪ ﻧﻔﺮﯼ ﻭ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﯽ ﻭﺍﺳﻪ ﭼﯽ ...
ﻋﺎﺷﻘﺸﯽ ...
ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﻭﺍﻗﻌﯿﻪ ...
:گل:
ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﻧﯿﺴﺖ، ... ﺑﻠﮑﻪ ﻫﻮﺳﻪ؛
ﺍﮔﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﯾﻪ ﻧﻔﺮﯼ ﻭﺍﺳﻪ ﭘﺮ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﺑﻮﺩﻧﺶ،
ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﻧﯿﺴﺖ، ... ﺣﺲ ﺗﺤﺴﯿﻨﻪ؛
ﺍﮔﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﯾﻪ ﻧﻔﺮﯼ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﻤﮑﺖ ﻣﯽﮐﻨﻪ،
ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﻧﯿﺴﺖ، ... ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺲ ﺗﺸﮑﺮﻩ؛
ﻭﻟﯽ ...
ﻭﻗﺘﯽ ﻋﺎﺷﻖ ﯾﻪ ﻧﻔﺮﯼ ﻭ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﯽ ﻭﺍﺳﻪ ﭼﯽ ...
ﻋﺎﺷﻘﺸﯽ ...
ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﻭﺍﻗﻌﯿﻪ ...
:گل:
mitra mehr
متخصص بخش خانه و خانواده
آرام قدم بزن
آرزویم برایت این است که در میان مردمی که می دوند برای زنده بودن،
آرام قدم برداری برای زندگی!
صبور و محکم و در سکوت!
سکوتی که سرشار از حرفهای ناگفتنیست،
که ارزش بسیاری از کلمات در نگفتن آنان است.
که گاهی هر چقدر هم تلاش کنی برای ثابت کردن خودت مردم معمولا" آنگونه که دوست دارند تو را خواهند دید نه آنچه که خود هستی،
و نه واقعیت تو را!
پس آرام گام بردار با کوله باری از رویاها و افکار و خاطراتت و در خلوت خود همانی باش که می خواهی...
گاهی ثابت کردن خود برای دیگران هیچ چیز به جز خستگی به دنبال نخواهد داشت.
لبخند بزن و درکنارشان آرام قدم بزن ...
برای زندگی!
آرام قدم برداری برای زندگی!
صبور و محکم و در سکوت!
سکوتی که سرشار از حرفهای ناگفتنیست،
که ارزش بسیاری از کلمات در نگفتن آنان است.
که گاهی هر چقدر هم تلاش کنی برای ثابت کردن خودت مردم معمولا" آنگونه که دوست دارند تو را خواهند دید نه آنچه که خود هستی،
و نه واقعیت تو را!
پس آرام گام بردار با کوله باری از رویاها و افکار و خاطراتت و در خلوت خود همانی باش که می خواهی...
گاهی ثابت کردن خود برای دیگران هیچ چیز به جز خستگی به دنبال نخواهد داشت.
لبخند بزن و درکنارشان آرام قدم بزن ...
برای زندگی!