شروع بیت با حرف (گ)

[شهیاد]

گر همسفر عشق شدی مرد سفر باش // هم منتظر حادثه هم فکر خطر باش

 

[fatemeh]

گر شما خانه ی تان سمت شمال ده ماست
قبله ی دهکده مان سمت شمالست عزیز

پنجره بین من و توست...مرا بوسه بزن
بوسه از آن طرف شیشه حلالست عزیز



صادق فعانی
​

 

[سمیه.ن]

گفتم به کام وصلت خواهم رسید روزی

گفتا که نیک بنگر شاید رسیده باشی

فیض کاشانی

 

[baroon]

گل در بر و می بر کف و معشوق به کام است

سلطان جهانم به چنین روز غلام است​

 

[baroon]

گر مرید راه عشقی فکر بدنامی نکن

شیخ صنعان خرقه رهنِ خانه ی خمّار داشت​

 

[baroon]

گر چه کردم ذوق ها از آشنایی های او

انتقام از من کشید آخر جدایی های او​

 

[baroon]

گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت، رفت
ور ز هندوی شما بر ما جفایی رفت، رفت

برق عشق ار خرمن پشمینه پوشی سوخت، سوخت
جور شاه کامران گر بر گدایی رفت، رفت​

 

[مهشید]

گنجشکها! از شانه‌هایم برنخیزید
روزی درختی زیر این ویرانه مرده است
دیگر نخواهد شد کسی مهمان آتش
آن شمع را خاموش کن! پروانه مرده است

​

​

 

[fatemeh]

گاه ... از دیدن هر چیز دلم می گیرد....


درد و غم از درو دیوار زمان می بارد

خسته از هق هق ِ یکریز دلم می گیرد ....




​

سید مهدی نژادهاشمی

 

[baroon]

گـمان دارند خلـقی، کـز تو خـواری ها کـِشم آخـر

عزیز من! یقین خواهد شد آخر این گمان یا نه؟



​

 

[fatemeh]

گفتم که چرا دور تر از خواب و خیالی
گفتا که منم با تو ولیکن تو نقابی​

​

 

[fatemeh]

گر یک نفست ز زندگانی گذرد
مگذار که جز به شادمانی گذرد

هشدار که سرمایه سودای جهان
عمرست چنان کش گذرانی گذرد​

رباعیات خیام​

​

 

[baroon]

گرچه می گفت که زارت بکُشم، می دیدم​

که نهانش نظری با من دل سوخته بود



​

 

[baroon]

گفتی که چه شد قاعده ی مهر ومحبت​

​

رسم کهنی بود به عهد تو برافتاد!​

​

 

[baroon]

گفتم چه الفتی است به گیسوی او تو را؟

​

​

دل ناله کرد و گفت دیوانه ام هنوز​

​

 

[Reza Sharifi]

***

گویند کسان بهشت با حور خوش است
من میگویم که آب انگور خوش است

این نقد بگیر و دست از آن نسیه بدار
کاواز دهل شنیدن از دور خوش است


***

رباعیات خیام

 

[baroon]

گفتم ار عاشق شوم گاهی غمی خواهم کشید

من چه دانستم که بار عالمی خواهم کشید



(اهلی شیرازی)​

 

[asl_davood]

گویند سنگ لعل شود در مقام صبر

آری شود و لیک به خون جگر شود

 

[parastu]

گفتم غم تو دارم گفتا غمت سراید
گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید...

 

[ثمره]

گفتم به دلق زرق بپوشم نشان عشق
غماز بود اشک و عیان کرد راز من
حافظ
​