شروع بیت با حرف (گ)

[fatemeh]

گرچه آلوده ی دنیای غریبم اما
سینه ای پاک به پهنای صداقت دارم
دل من عاطفه را می فهمد
به خودم می بالم
با کسی سبزتر از عشق رفاقت دارم
​

 

[Reza Sharifi]

گر من این دوستی تو ببرم تا لب گور
بزنم نعره ولیکن ز تو بینم هنرا

اثر میر نخواهم که بماند به جهان
میر خواهم که بماند به جهان در اثرا

هر که را رفت، همی باید رفته شمری
هر که را مرد، همی باید مرده شمرا

 

[fatemeh]

گر تو شیرینِ زمانی، نظری نیز به من کن
که به دیوانگی از عشقِ تو فرهادِ زمانم



سعدی​

 

[چاووش]

گر نثار قدم یار گرامی نکنم
گوهر جان به چه کار دگرم باز آید

 

[Reza Sharifi]

گر خاک تویی خاک ترا خاک شدم

چون خاک ترا خاک شدم پاک شدم

غم سوی تو هرگز گذری می‌نکند

آخر چه غمت از آنکه غمناک شدم


ابوسعید ابوالخیر

 

[fatemeh]

گفتی اندر خواب بینی بعد از این روی مرا
ماه من در چشم عاشق آب هست و خواب نیست



​

رهی معیری

 

[Reza Sharifi]

گفت دانايي که: گرگي خيره سر،
هست پنهان در نهاد هر بشر!...
هر که گرگش را در اندازد به خاک
رفته رفته مي شود انسان پاک...


فریدون مشیری

 

[Reza Sharifi]

گل باش که همنشین عطّار شوی
زان پیش که همدم خس و خار شوی
زحمت متراش و جمله رحمت باش
پل باش بجای آنکه دیوار شوی


مجتبي كاشاني
​

 

[fatemeh]

گر آن مراد شبی در کنار ما باشد
زهی سعادت و دولت که یار ما باشد

اگر هزار غمست از جهانیان بر دل
همین بسست که او غمگسار ما باشد



​

‏​

سعدی شیرازی​

 

[fatemeh]

گذشت عمر و نکردی کلام خود را نرم ..... تو را چه حاصل از این آسیای دندان است؟؟



((صائب تبریزی))
​

 

[Reza Sharifi]

گر با سحر خو کنی بانگ خدا را بشنوی
دل را اگر گیسو کنی ، هرشب ندا را بشنوی
در آن سکوت جانفزار از عرش می آید صدا
گوش دگر باید ترا تا آن صدا را بشنوی

مهدی سهیلی

 

[نیلو16]

گـاه گاهـی دل من می گیرد

بـیـشـتر وقـت غروب

آن زمان که خدا نـیـز پر از تـنـهایـیـست

من وضـو خواهم سـاخـت

از خـدا خواهم خواست که تو تـنها نشوی

و دلـت پر ز خوشی های دمادم باشد

 

[asl_davood]

گر مخير بکنندم به قيامت که چه خواهي؟

دوست ما را و همه نعمت فردوس شما را

:گل:

 

[Reza Sharifi]

گاهي به نگاهي دلِ ما شاد نكردي
حيف از تو كه ويرانه‌ آباد نكردي
صد بار ز گل‌زار خزان آمد و گل رفت
وين مرغ اسير از قفس آزاد نكردي


حزین لاهیجی

 

[fatemeh]

گلی از شاخه اگر می چینیم

برگ برگش نکنیم

و به بادش ندهیم

لااقل لای کتاب دلمان بگذاریم

و شبی چند از آن

هی بخوانیم و ببوسیم و معطر بشویم

شاید از باغچه کوچک اندیشه مان گل روید ...





​

​

"سهراب سپهری"​

 

[baroon]

گفتم به کام وصلت خواهم رسید روزی

گفتا که خوب بنگر، شاید رسیده باشی!​

 

[baroon]

​

گر تو یارم نشوی آخر خرداد من است
فکر بی تو شدنم دشمن بنیاد من است

تا زمانی که تو شیرینی و دوری ز دلم
رنگ خون بر جگر این دل فرهاد من است

​

 

[baroon]

گرچه می گویند این دنیا به غیر از خواب نیست
ای اجل! مهمان نوازی کن که دیگر تاب نیست

بین ماهی های اقیانوس و ماهی های تنگ
هیچ فرقی نیست وقتی چاره ای جز آب نیست​

 

[دختر مهتاب]

گر چه با اینه خویی سر کار تو نبود
با من این سنگدلی نیز قرار تو نبود

 

[دختر مهتاب]

گفتی که اختیار کنم ترک یاد او
خوش گفته ای ولیک بگو اختیار کو؟