امیرمحسن جان وقتی خوده شما که علاقمند به هواشناسی هستین دارین این حرفارو در مورد این رشته میگن من چه توقعی از مردم باید داشته باشم؟هرجا که میرم ومیگم که رشته من آب وهواشناسیست مسخرم میکنن،بهم میخندن ومیگن که هوا مگه درس خوندن میخواد،اما اشکالی نداره،خدارو شکر خونوادم مشکلی با رشته ام نداشتن و این مسخره کردن هارو به عشق هواشناسی تحمل میکنم،اما وقتی شما که علاقمندین بگین که تو ایران ارزش نداره من دیگه چی بگم،میشه بگین تو ایران خوندن کدوم رشته ارزش داره که این یکی داشته باشه؟یا فارغ التحصیلان کدوم رشته دراون استاد شدن که این دومی باشه؟خودتون هم میدونید که باسودا یا بی سواد به بار اومدن فارغ التحصیلان هم علتش خوده دانشجوها هستن و بستگی به فعالیتشون داره.رشته ما روهم اینقدر بیچاره نشون ندین،اساتیدهواشناسی ایران اساتید بزرگی هستن،همین استاد علیجانی یا استاد قائمی که خودتون رو برتر از اونها هم میدونید،ترمی نبود که حداقل یکی دوبار برای شرکت درهمایش وکنفرانس ها به کشورهای اروپایی یا امریکا نرن،اون هم بزور میبرن.مشکل ما در نظام آموزشی ماست متاسفانه.
میفرمایید که ما سوزو سرمای سیبری رو تحمل میکنیم به امید بارش برف درزاگرس،اگه شما دماهای 2،3درجه زیر صفررو تحمل میکنین ما باید چی بگیم؟آسیاب به نوبت،چرا وقتی شما سال قبل همین روزها برف سنگین داشتین و منطقه ماهوای خشک و گرمتر ازحالت نرمال داشت چیزی نمیگفتیم،خب همه اینها دست خداست.
جالبه شما دیگران را به قبول اشتباهاتشون دعوت میکنید اما خودتون رو بالا میبینید،همین ماه قبل یادمه با قطعیت میگفتین چندروزبعد رشت برف میاد،درحالی که شما اصلا شرایط اقلیمی رشت رو درنظر نگرفته بودین،همونجا گفتم که برف نمیاد یا اگه بیاد خیلی ضعیف ومخلوط،اما شماباغرور گفتین صددرصد برف میاد وسفید پوش هم میشه،اما برفی نیومد(نقشه ها هم تغییرنکردن)،پس بهتره اول شما ازخودتون شروع کنید وغرورتون رو بیارید پایین.
این بحث رو هم بهتره تموم کنیم،چون متاسفانه شما همچنان تاکید دارین که پرفشار سیبری مهم ترین عامل در وضعیت اقلیمی کشورهست و اون رو باید به کتابهای دانشگاهی اضافه کنیم تا دانشجویان دچار انحراف نشن
خاك پاى همه تونم :خجالت2::گل:
هزاران گل تقديم استاد اميرمحسن كه با زبانى ساده و واضح ذهن من را نسبت به تاثير نوسانات پيوند از دور بر اقليم ايران باز كرد من قبلا بسيار سنتى به نوسانات دورپيوندى نگاه مى كردم و باز هزاران درود بر تو اميرمحسن كه هيچوقت ماهى به ما ندادى بلكه بما ماهيگيرى ياد دادى :گل:
اميدوارم از دهه سوم دى شاهد بارشهاى واقعا سراسرى و فوق سنگين كلاسيك در اكثر نقاط كشور باشيم + برف هاى پرپشت :احترام::گل:
يك نكته در راستاى صحبت هاى اميرمحسن جان بگم كه مثلا همين آقاى پرويز رضازاده مدير بخش پيش بينى بلندمدت سازمان هواشناسى ايران به نظر من سواد داره اما بد سواد هست .
يادمه انتهاى زمستان ١٣٨٨ گفت پديده لانينو النينو باعث گرم شدن زمستان شده يا انتهاى زمستان ١٣٨٦ گفت گرم بودن آبهاى اقيانوس هند باعث بسيار سرد شدن زمستان شد درصورتيكه نبايد كلى گويى كرد بعدشم پديده لانينو النينو يعنى چه ؟
علت گرماى زمستان ١٣٨٨ و سرماى فرين زمستان ١٣٨٦ دو چيز بود تاوه قطبى كه به AO برمى گرده و وضعيت MJO
منظور به اينكه علم دوستان گلم مهرداد ، اميرمحسن ، فولادى ، بهزاد ، بهروز و سايرين از هواشناسان مدركى بيشتره
ما هواشناسان زيرزمينى هستيم اما آنها هواشناسى در تاريكى كرده اند
من دانشگاه ميرفتم رفيقم كارمند اداره هواشناسى خيابان ٢٢ بهمن شهر اصفهان بود هيچى حاليش نبود از هواشناسى و هيچ علاقه اى هم به هوا نداشت و كلى گويى ميكرد و اطلاعات سنتى داشت ولى من كه علاقه دارم رفتم يه سمت ديگه ..
بله دل ما پر است از هواشناسى در تاريكى
یه موضوع دیگه هم به نظرم خیلی مهم هست. تقریبا همه پیامبران از خدا خواستن که به اون ها معجزه ای یا چیزی از این دست نشون بده. یعنی بدون تحقیق و بررسی و دیدن چیزی رو قبول نکردن.
برای پیشرفت علمی هم چنین چیزی لازم هست. همیشه باید تحقیق کرد. نباید هیچ استاد، مقاله یا کتابی رو کاملا درست و بی اشتباه دونست. اصلا اگه همچین چیزی بود باید نقطه ی برای پایان علم اعلام می کردن. یعنی مثلا می گفتن در مورد این مبحث دیگه فلان استاد حرف آخر و زد و دیگه تمام. نقد کردن کارهای علمی گذشته یا اساتید مختلف اصلا بی احترامی به اون ها نیست بلکه لازم هم هست.
شما هم دلت خوش ها این استاد های امروز داشگاه ها
بعضی هاشون عین بچه رو میمونن
تا یه سوال میکنی حرفشون رد میکنی
قهر میکنن عین بچه ها
بعدا دیگه باید همش حرف اشون تایید کنیم بخوصص خانم ها:خنده1:
خارج از بحث هواشناسی، من با یه بخش هایی از صحبت های جناب هادی موافقم. نمی شه به طور کلی گفت خوندن یه رشته ارزش داره یا نه. جناب امیر محسن هم نوشته بودند "( همه چیز و همه جا استثنا داره) " .البته من با رشته های مرتبط به هواشناسی در دانشگاه ها چندان آشنایی ندارم. ولی خودمون شاهدیم که بسیاری از دانشجویانی که حتی در دانشگاه های نه چندان مطرح ایران درس خوندن به راحتی میتونن از معتبرترین دانشگاه های دنیا پذیرش گرفته و ادامه تحصیل بدن. بسیاری از اساتید دانشگاه های خارجی دید خیلی مثبتی نسبت به دانشجویان ایرانی دارن. خوب این در مرحله اول بر می گرده به زحمت هایی که خود دانشجویان ایرانی می کشن.
اینم بگم که بحث علمی همراه با استدلال های قوی هیچ وقت نباید باعث ناراحتی بشه. توی رشته خودم صدها مقاله وجود داره که افراد مختلف در پاسخ به مقالات همدیگه نوشتن. یک نمونه اش حدود 8 مقاله ای بود که چند استاد برجسته در پاسخ به مقالات همدیگه نوشته بودند و تازه بعد از 2 سال در یکی از مقالات به جمع بندی کلی رسیدن و اون مقاله شد جمع بندی نهایی در مورد اون مبحث. اتفاقا این مقالات و مباحث مطرح شده در اون ها از جذاب ترین مقالاتی بودند که خوندیم و چندین جلسه توی کلاس در موردشون صحبت کردیم. تازه این در مورد مباحث مدل های ریاضی بود که در اون همه چیز قطعی هست. حالا شما در نظر بگیرید علم هواشناسی رو که همه مباحث احتمالی هستن. به نظرم نمیشه یه نظر یا مقاله رو در مورد یه پارامتر یا موضوع کاملا نفی کرد یا اون رو بی ارزش دونست چون اتفاقا همون ها به ما دید بهتر و درست تری میدن. اصلا تمام پیشرفت های علمی همین جوری حاصل میشن. حداقل توی رشته خودم که این جوری بوده. ما حدود 100 تا یا بیشتر مقاله در مورد کار خودمون خوندیم که با دیدگاه افراد مختلف و موضوعات کار شده در اون مورد آشنا بشیم و بعد تازه رسیدیم به جایی که بتونیم کار خودمون رو شروع کنیم و نظرمون رو ارائه بدیم. هر کدوم از اون مقالات حتی اگه بعدها مشخص شده باشه که ضعف های عمده ای هم داشتن کارهای بی ارزش نیستن. چون هر کدوم به ما یه دیدگاه میدن هر کدوم ممکن هست ما رو از اشتباه در کارمون دور کنن. تازه هنوز هم استاد راهنمای من اعتقاد داره که مقاله و کتاب کم خوندیم :خجالت2: