-
توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.
هر شعری که دوست داری اینجا بنویس...
- شروع کننده موضوع melika
- تاریخ شروع
majnooneleyli
کاربر ويژه
در شکار معرفت با عشق پیمان بسته ایم
در میان عاشقان ما عاشق دل خسته ایم
در جواب بی وفای مهربانی کرده ایم
مهربانی را به رسم معرفت طی کرده ایم
آخرین ویرایش:
آسمان دریایی
متخصص بخش زبان انگلیسی
بهترين چيز
رسيدن به نگاهي است كه از حادثه ي عشق
تر است .....
رسيدن به نگاهي است كه از حادثه ي عشق
تر است .....
همه میگن که تو رفتی همه میگن که تو نیستی
همه میگن که
دوباره دل تنگمو شکستی …دروغه…
چه جوری دلت می اومد منو اینجوری ببینی
با ستاره ها چه نزدیک منو تو دوری ببینیهمه میگن که
دوباره دل تنگمو شکستی …دروغه…
چه جوری دلت می اومد منو اینجوری ببینی
همه گفتن که تو رفتی ولی گفتم که
دروغه …
همه میگن که عجیبه اگه منتظر بمونم
همه حرفاشون دروغه تا ابد
اینجا میمونم
بی تو و اسمت عزیزم…اینجا خیلی سوت و کوره
ولی خوب عیبی
نداره ..دل من خیلی صبوره…صبوره…
همه میگن که تو رفتی همه میگن که تو
نیستی
همه میگن که دوباره دل تنگمو شکستی …دروغه…
چه جوری دلت می اومد
منو اینجوری ببینی
با ستاره ها چه نزدیک منو تو دوری ببینی
همه گفتن که تو
رفتی ولی گفتم که دروغه …
همه میگن که عجیبه اگه منتظر بمونم
همه
حرفاشون دروغه تا ابد اینجا میمونم
بی تو و اسمت عزیزم…اینجا خیلی سوت و
کوره
ولی خوب عیبی نداره ..دل من خیلی صبوره…صبوره…
همه میگن که تو
نیستی همه میگن که تو مردی
همه میگن که تنت رو به فرشته ها
سپردی…دروغه…
:27:
خیلی این اهنگو دوس دارم
کنارم هستی و اما دلم تنگ میشه هر لحظه
خودت می دونی عادت نیست فقط دوست داشتن محضه
کنارم هستی و بازم بهونه هامو میگیرم
میگم وای چقدر سرده میام دستاتو میگیرم
یه وقت تنها نری جایی که از تنهایی میمیرم
از این جا تا دم در هم بری دلشوره میگیرم
فقط تو فکر این عشقم تو فکر بودن با هم
محاله پیش من باشی برم سرگرم کاری شم
می دونم یه وقتایی دلت میگیره از کارم
روزاییکه حواسم نیست بگم خیلی دوستت دادم
تو هم مثل منی انگار از این دلتنگی ها داری
تو هم از بس منو می خوای یه جورایی خود آزاری
کنارم هستی و انگار همین نزدیکیاس دریا
مگه موهاتو وا کردی که موجش اومده اینجا
قشنگه رد پای عشق بیا بی چتر زیر برف
اگه حال منو داری می فهمی یعنی چی این حرف
میدونم که یه وقتایی دلت میگیره از کارم
روزایی که حواسم نیست بگم خیلی دوستت دارم
تو هم مثل منی انگار از این دلتنگی ها داری
تو هم از بس منو می خوای یه جورایی خود آزاری
خودت می دونی عادت نیست فقط دوست داشتن محضه
کنارم هستی و بازم بهونه هامو میگیرم
میگم وای چقدر سرده میام دستاتو میگیرم
یه وقت تنها نری جایی که از تنهایی میمیرم
از این جا تا دم در هم بری دلشوره میگیرم
فقط تو فکر این عشقم تو فکر بودن با هم
محاله پیش من باشی برم سرگرم کاری شم
می دونم یه وقتایی دلت میگیره از کارم
روزاییکه حواسم نیست بگم خیلی دوستت دادم
تو هم مثل منی انگار از این دلتنگی ها داری
تو هم از بس منو می خوای یه جورایی خود آزاری
کنارم هستی و انگار همین نزدیکیاس دریا
مگه موهاتو وا کردی که موجش اومده اینجا
قشنگه رد پای عشق بیا بی چتر زیر برف
اگه حال منو داری می فهمی یعنی چی این حرف
میدونم که یه وقتایی دلت میگیره از کارم
روزایی که حواسم نیست بگم خیلی دوستت دارم
تو هم مثل منی انگار از این دلتنگی ها داری
تو هم از بس منو می خوای یه جورایی خود آزاری
آنگاه که غرور کسی را له می کنی،
آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی،
آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی،
آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری ،
آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی،
آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می گیری
می خواهم بدانم،
دستانت رابسوی کدام آسمان دراز می کنی تا برای
خوشبختی خودت دعا کنی؟
آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی،
آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی،
آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری ،
آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی،
آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می گیری
می خواهم بدانم،
دستانت رابسوی کدام آسمان دراز می کنی تا برای
خوشبختی خودت دعا کنی؟
asl_davood
متخصص بخش کتابخانه الکترونیکی
شــبا وقـــتی که بیــداری .. خــــــدا هـــم با تو بیداره
تا وقـــــتی که نــخوابی تو .. ازت چــــش ور نمیداره
خـــدا می‌بـــینه حالــت رو .. خدا میـــدونه حسـت رو
از اون بالا میــــــــــاد پایین .. خدا مـــی‌گیره دسِت رو
خدا میــــدونه تــــو قلبت .. چه اندازه تــــــو غم داری
خدا میـــدونه تــــــــــو دنیا .. چه چیزی رو تو کم داری
خدا نزدیک قلب توســـــت .. با یک آغــــــــوش وا کرده
نذار پلک‌هــا تــــو روی هم .. اگـــــه قلبت پـــــره درده
خدا رو میشه حسش کرد .. توی هر حالی که باشی
فقـــــــــط باید تو با یادش .. توی هر لحظه همراشی
:گل::گل::گل:
آسمان دریایی
متخصص بخش زبان انگلیسی
پا به پاي كودكي هايم بيا
كفش هايت را به پاكن تابه تا
قاه قاه خنده ات را ساز كن
باز هم با خنده ات اعجاز كن
پا بكوب و لج كن و راضي مشو
با كسي جز عشق همبازي مشو
بچه هاي كوچه را هم كن خبر
عاقلي را يك شب از يادت ببر
خاله بازي كن به رسم كودكي
با همان چادر نماز پولكي
طعم چاي و قوريِ گلدارمان
لحظه هايِ نابِ بي تكرارمان
مادري از جنس باران داشتيم
در كنارش خواب آسان داشتيم
يا پدر اسطوره ي دنياي ما
قهرمانِ باورِ زيباي ما
قصه هاي هر شب مادر بزرگ
ماجراي بزبز قندي و گرگ
غصه هرگز فرصت جولان نداشت
خنده هاي كودكي پايان نداشت
هركسي رنگ خودش، بي شيله بود
ثروت هربچه ، قدري تيله بود
اي شريكِ نان و گردو و پنير!
همكلاسي ! باز دستم را بگير
مثل تو ديگر كسي يكرنگ نيست
آن دل نازك برايم تنگ نيست؟؟؟
حال ما را از كسي پرسيده اي؟
مثل ما بال و پرت را چيده اي؟
حسرت پرواز داري در قفس؟
مي كشي مشكل در اين دنيا نفس؟
ساده گي هايت برايت تنگ نيست ؟
رنگِ بي رنگيت اسير رنگ نيست؟
رنگِ دنيايت هنوزم آبي است؟
آسمان ِباورت مهتابي است؟
هر كجايي شعر باران را بخوان
ساده باش و باز هم كودك بمان
باز باران با ترانه ، گريه كن!
كودكي تو، كودكانه گريه كن!
اي رفيق روزهاي گرم و سرد
ساد گي هايم !، به سويم باز گرد.
كفش هايت را به پاكن تابه تا
قاه قاه خنده ات را ساز كن
باز هم با خنده ات اعجاز كن
پا بكوب و لج كن و راضي مشو
با كسي جز عشق همبازي مشو
بچه هاي كوچه را هم كن خبر
عاقلي را يك شب از يادت ببر
خاله بازي كن به رسم كودكي
با همان چادر نماز پولكي
طعم چاي و قوريِ گلدارمان
لحظه هايِ نابِ بي تكرارمان
مادري از جنس باران داشتيم
در كنارش خواب آسان داشتيم
يا پدر اسطوره ي دنياي ما
قهرمانِ باورِ زيباي ما
قصه هاي هر شب مادر بزرگ
ماجراي بزبز قندي و گرگ
غصه هرگز فرصت جولان نداشت
خنده هاي كودكي پايان نداشت
هركسي رنگ خودش، بي شيله بود
ثروت هربچه ، قدري تيله بود
اي شريكِ نان و گردو و پنير!
همكلاسي ! باز دستم را بگير
مثل تو ديگر كسي يكرنگ نيست
آن دل نازك برايم تنگ نيست؟؟؟
حال ما را از كسي پرسيده اي؟
مثل ما بال و پرت را چيده اي؟
حسرت پرواز داري در قفس؟
مي كشي مشكل در اين دنيا نفس؟
ساده گي هايت برايت تنگ نيست ؟
رنگِ بي رنگيت اسير رنگ نيست؟
رنگِ دنيايت هنوزم آبي است؟
آسمان ِباورت مهتابي است؟
هر كجايي شعر باران را بخوان
ساده باش و باز هم كودك بمان
باز باران با ترانه ، گريه كن!
كودكي تو، كودكانه گريه كن!
اي رفيق روزهاي گرم و سرد
ساد گي هايم !، به سويم باز گرد.
آنقدر در زمین لطافت هست
که به آن روز و شب رکوع کنی
خشم را بسپری به آب روان
با کمی مهر سّد جو کنی
بروی با بهانه ای زیبا
ناگهان عشق را شروع کنی
آنقدر شعر خوب و زیبا هست
که بخواهی به آن رجوع کنی
آسمان حدّ همطرازی تُست
گر به زیر آیی و خضوع کنی
شب یلدا بدون پایان نیست
می توانی از آن طلوع کنی
.........
مجتبی کاشانی
که به آن روز و شب رکوع کنی
خشم را بسپری به آب روان
با کمی مهر سّد جو کنی
بروی با بهانه ای زیبا
ناگهان عشق را شروع کنی
آنقدر شعر خوب و زیبا هست
که بخواهی به آن رجوع کنی
آسمان حدّ همطرازی تُست
گر به زیر آیی و خضوع کنی
شب یلدا بدون پایان نیست
می توانی از آن طلوع کنی
.........
مجتبی کاشانی
baroon
متخصص بخش ادبیات
به برکه سنگ می زنی حسرت ماه می کشی
شبانه ها بدون من همیشه آه می کشی
پر از نگفته هایی و سکوت فاش می کند
غذای گرگ می کنی؟ درون چاه می کشی
تلاش می کنی که شب بدون من سحر شود
برای کودک دلت شب سیاه می کشی
صدای قلب عاشقت به گوش می رسد چرا
کنار من که می رسی سرت کلاه می کشی
سوال کهنه ی مرا جواب قاطعی بده
چرا نهال تازه را به قتلگاه می کشی؟
خراب شود شهر خفته‌ی بخت من.....كه بر سنگفرش آن ......تو با دیگری نفس كشیده‌ای و....آب از آب تكان نخورده است.....مگر ذوق شاعرانه ای..................... بیچاره چشمهای من.......كه....دود سیگار شدی.....برف یك روز گرم....سنگ گیج كهكشانی دور.....بر سر شاعری كه سالهای سال.....تو را به شعر نوشته است..... از زمستان پریده ای.....از آغوش من.....شكوفه كرده‌ای دست در دست دیگری......و من هنوز پاییزم...... عشق من.....چه ساده قسمت دیگران شدی..........."مخاطبی که رفت...."شعر از :کامران فریدی
سخن عشق تو (سعدی )
سخــــــن عشـــــــــق تو بـــــــــی آن که بــــــــرآید به زبانم
رنگ رخــــــــــساره خبـــــــــــر می‌دهد از حال نهانم
گاه گــــــــــــــــــویم که بنالم ز پریشانی حالم
بازگویم که عیانست چه حاجت به بیانم
هیچم از دنیــــــی و عقبی نبرد گوشه خاطر
که به دیـــــــــدار تو شغلست و فراغ از دو جهانم
گــــــــــــــــــــر چنانست که روی من مسکین گدا را
به در غیــــــــــــر ببینی ز در خــــــــــویش بـــــــــــــــرانم
مــــــــــن در اندیشـــــــــه آنم که روان بر تـــو فشانم
نه در اندیـــــشه که خـــــــــود را ز کمندت برهانم
گـــــــر تو شیرین زمانی نظری نیز به من کن
که به دیوانگی از عشق تو فرهاد زمانم
نه مرا طاقت غربت نه تو را خاطر قربت
دل نــــهادم به صبوری که جز این چاره ندانم
من هـــــــمان روز بگفتم که طریق تو گــــــــرفتم
که به جــــــــــــانان نـــــــــــرسم تا نرسد کار به جانم
درم از دیـــــــــده چکــــــــــــــانست بــــــــــه یاد لب لعلت
نگهـــــــــــی باز به من کن که بسی در بچــــــــــکانم
سخــــــــــــن از نیمه بریدم که نگه کردم و دیدم
که به پایان رسدم عمر و به پایان نرسانم
سخــــــن عشـــــــــق تو بـــــــــی آن که بــــــــرآید به زبانم
رنگ رخــــــــــساره خبـــــــــــر می‌دهد از حال نهانم
گاه گــــــــــــــــــویم که بنالم ز پریشانی حالم
بازگویم که عیانست چه حاجت به بیانم
هیچم از دنیــــــی و عقبی نبرد گوشه خاطر
که به دیـــــــــدار تو شغلست و فراغ از دو جهانم
گــــــــــــــــــــر چنانست که روی من مسکین گدا را
به در غیــــــــــــر ببینی ز در خــــــــــویش بـــــــــــــــرانم
مــــــــــن در اندیشـــــــــه آنم که روان بر تـــو فشانم
نه در اندیـــــشه که خـــــــــود را ز کمندت برهانم
گـــــــر تو شیرین زمانی نظری نیز به من کن
که به دیوانگی از عشق تو فرهاد زمانم
نه مرا طاقت غربت نه تو را خاطر قربت
دل نــــهادم به صبوری که جز این چاره ندانم
من هـــــــمان روز بگفتم که طریق تو گــــــــرفتم
که به جــــــــــــانان نـــــــــــرسم تا نرسد کار به جانم
درم از دیـــــــــده چکــــــــــــــانست بــــــــــه یاد لب لعلت
نگهـــــــــــی باز به من کن که بسی در بچــــــــــکانم
سخــــــــــــن از نیمه بریدم که نگه کردم و دیدم
که به پایان رسدم عمر و به پایان نرسانم