از دل تا قلم

[baroon]

در و دیوار دنیا رنگی است
رنگ عشق ...

خدا جهان را رنگ كرده است
رنگ عشق ...

و این رنگ همیشه تازه است
و هرگز خشك نخواهد شد ...
از هر طرف كه بگذری
لباست به گوشه‌ای خواهد گرفت
و رنگی خواهی شد ...

اما كاش چندان هم محتاط نباشی!
شاد باش و بی‌پروا بگذر ...

كه خدا كسی را دوست‌تر دارد
كه لباسش رنگی‌تر است!
​

​

 

[یگانه جان]

ساحل در انتظار ِ كسي بود
تا پاسخي بگويد، فرياد ِ آب را ...
با ناله گره شده، دلتنگ، خشمگين،
سر زير پر كشيدم و رفتم
جواب را ...


" فریدون مشیری "

 

[یگانه جان]

من كه ميترسم ،
از هجرت دوست
كاش مي دانستم . . .
روزگاري كه به هم نزديكيم
چه بهايي دارد . .
كاش مي دانستم . . .
كه چرا مرغ ِ مهاجر
وقت ِ پرواز به خود مي لرزد . . . .

 

[Maryam]

شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد
فریبنده زاد و فریبا بمیرد
شب مرگ تنها نشیند به موجی
رود گوشه ای دور و تنها بمیرد
در آن گوشه چندان غزل خواند آن شب
که خود در میان غزلها بمیرد
گروهی بر آنند که این مرغ شیدا
کجا عاشقی کرد آنجا بمیرد

شب مرگ از بیم آنجا شتابد
که از مرگ غافل شود تا بمیرد
من این نکته گیرم که باور نکردم
ندیدم که قویی به صحرا بمیرد
چو روزی ز آغوش دریا برآمد
شبی هم در آغوش دریا بمیرد
تو دریای من بودی آغوش باز کن
که می خواهد این قوی زیبا بمیرد ...

 

[berivan]

بعدازمرگم برسرمزارم بنویس :آشفته دلی دراین خلوت خاموش که زاده غم بودوزغم های جهان گشت فراموش!

(عبدالی)

 

[Maryam]

من از پشت شبهای بی خاطره
من از پشت زندان غم آمدم
من از آرزوهای دور ودراز
من از خواب چشمان نم آمدم
تو تعبیر رؤیای نادیده ای
تو نوری که بر سایه تابیده ای
تو یک آسمان بخشش بی طلب
تو بر خاک تردید باریده ای
تو یک خانه در کوچه زندگی
تو یک کوچه در شهر آزادگی
تو یک شهر در سرزمین حضور
تویی راز بودن به این سادگی
مرا با نگاهت به رؤیا ببر
مرا تا تماشای فردا ببر
دلم قطره ای بی تپش در سراب
مرا تا تکاپوی دریا ببر...

 

[سنجاقي]

در زير باران
مثل من خاطره ميشوي
وقتي نگاه پاييزي تو
اندوهي ميشود
از پس رنگها
مرا فرا می خواند
تو فراتر از دردی...

 

[baroon]

دلتنگی های آدمی را باد ، ترانه ای می خواند
رویاهایش را آسمان پر ستاره، نادیده می گیرد
و هر دانه ی برفی، به اشکی ناریخته می ماند
سکوت سرشار از سخنان ناگفته است ...
از حرکات ناکرده
اعتراف به عشق های نهان
و شگفتی های بر زبان نیامده
در این سکوت ، حقیقت ما نهفته است
حقیقت تو و من ...

 

[یاسی]

شبی از سوز دل گفتم قلم را / بیا بنویس غم های دلم را
قلم گفتا برو بیمار عاشق /ندارم طاقت این بار غم را

 

[یگانه جان]

شهر دلها اینجاست

عشق در کوچه و برزن پیداست

کودکان خنده کنان می رقصند

دل و دلدار و می ناب به راست

قاصدکها همه سرزنده ز عشق

بوی نرگس نفس باد صباست

دل و دین همه یک رنگ شده

اشک گل خرقه خوبان خداست

همه را گفتم از این وادی عشق

خواب من خود گذر خاطره هاست​

 

[Maryam]

​

حیران شده هر کسی در آن پی
​

می‌دید و همی گریست بر وی

​

او فارغ از آنکه مردمی هست
​

یا بر حرفش کسی نهد دست

​

حرف از ورق جهان سترده
​

می‌بود نه زنده و نه مرده

​

بر سنگ فتاده خوار چون گل
​

سنگ دگرش فتاده بر دل

​

صافی تن او چو درد گشته
​

در زیر دو سنگ خرد گشته

​

چون شمع جگر گداز مانده
​

یا مرغ ز جفت باز مانده

​

در دل همه داغ دردناکی
​

بر چهره غبارهای خاکی

​

چون مانده شد از عذاب و اندوه
​

سجاده برون فکند از انبوه

​

بنشست و به هایهای بگریست
​

کاوخ چکنم دوای من چیست

​

آواره ز خان و مان چنانم
​

کز کوی به خانه ره ندانم

​

نه بر در دیر خود پناهی
​

نه بر سر کوی دوست راهی

​

قرابه نام و شیشه ننگ
​

افتاد و شکست بر سر سنگ

​

شد طبل بشارتم دریده
​

من طبل رحیل برکشیده

​

ترکی که شکار لنگ اویم
​

آماجگه خدنگ اویم

​

یاری که ز جان مطیعم او را
​

در دادن جان شفیعم او را

​

گر مستم خواند یار مستم
​

ور شیفته گفت نیز هستم

​

چون شیفتگی و مستیم هست
​

در شیفته دل مجوی و در مست

​

آشفته چنان نیم به تقدیر
​

کاسوده شوم به هیچ زنجیر

​

ویران نه چنان شد است کارم
​

کابادی خویش چشم دارم​

 

[baroon]

به یک‏ جایی از زندگی که رسیدی، می فهمی رنج را نباید امتداد داد؛

باید مثل یک چاقو که چیزها را می ‏برد و از میانشان می‏گذرد،
از بعضی آدم‏ها بگذری و برای همیشه تمامشان کنی x▬♥▬x



​

 

[Maryam]

دربه‌درتر از باد زیستم در سرزمینی که گیاهی در آن نمی‌روید.
ای تیزخرامان!
لنگیِ پای من از ناهمواریِ راهِ شما بود.

احمد شاملو​

 

[Maryam]

آنچنان کز رفتن گل خار می‌ماند به جا
از جوانی حسرت بسیار می‌ماند به جا

آه افسوس و سرشک گرم و داغ حسرت است
آنچه از عمر سبک‌رفتار می‌ماند به جا

کامجویی غیر ناکامی ندارد حاصلی
در کف گلچین ز گلشن، خار می‌ماند به جا

جسم خاکی مانع عمر سبک‌رفتار نیست
پیش این سیلاب، کی دیوار می‌ماند به جا؟

هیچ کار از سعی ما چون کوهکن صورت نبست
وقت آن کس خوش کزو آثار می‌ماند به جا

زنگ افسوسی به دست خواجه هنگام رحیل
از شمار درهم و دینار می‌ماند به جا

نیست از کردار ما بی‌حاصلان را بهره‌ای
چون قلم از ما همین گفتار می‌ماند به جا

عیش شیرین را بود در چاشنی صد چشم شور
برگ صائب بیشتر از بار می‌ماند به جا


صائب تبریزی​

 

[Maryam]

این نیز بگذرد.... مهم نیست عمر من است یا سختی ها...

 

[Maryam]

گاهی خدا درها رو میبنده و پنجره ها رو قفل می کنه زیباست اگه فکر کنی شاید بیرون طوفانه ...
و خدا میخواد از تو محافظت کنه

 

[Maryam]

جلوتر از زمان رفتن یعنی ...

​

می دانی! جلوتر از زمان رفتن
یعنی بیش تر دوست داشتن، بیش تر مهربان بودن! ​

جلوتر از زمان رفتن
یعنی بیش تر گام برداشتن، تلاش کردن
لحظه های شاد را بیش تر دیدن
خنده ها را بیش تر کردن ​

جلوتر از زمان،
یعنی بیش تر حس کردن، نگاه کردن
حتی بیش تر شکرگزار بودن ​

جلوتر از زمان،
یعنی، پشت و روی دنیا را دیدن!
کشف کردن، آفریدن، زندگی کردن ​

جلوتر از زمان
یعنی از عشق هم پیشی گرفتن!


...
​

​

 

[sinareza]

هوا
خوب یا بد
فرقی نمی کند.

به هوای تو
من
نفس می کشم هنوز!

 

[khorde-shishe]

گاهى اونقدر غرق آرزو هستى كه فراموش ميكنى خودت آرزوى كسى هستی!:راز:

 

[sinareza]

غــــــــــــــــــــــــ ــم که نوشتن ندارد

نفوذ می کند در استخوان هایت

جاسوس می شود در قلبت.....

آرام آرام از چشم هایت می ریزد بیرون... ...