Maryam
متخصص بخش ادبیات
گاهی اوقات که از دست این روزگار کمکی خسته میشم دو بیت اول شعری رو میخونم ؛ امشب به سرم زد که بقیه شعر رو بیایم ... الان اون بیت شعر رو نوشتم و سرچ کردم و در کمال ناباوری شعر کاملش رو که خودم یک سال پیش در جایی نوشته بودم رو یافتم :نیش: اینــــــــه میگن دنیا کوچیکه هاااااا
سفر هميشه سهم من است
و سکون سهم کسی ست
که نيمه ی ديگرم در او جا مانده
هی می پرم
از خودم
روی شاخه های نيلوفری ترديد
و تا برگردم
چشمهايت می افتد
از چشم های يخ زده ام
روی دست چپم
که خون قرمز مرا در فضا پخش می کند
ومن سفری دیگر را تجربه می کنم
از خودم
به خودم
به نيمه ی ديگرم
به تو...
گفته بودم
سفر هميشه سهم من است...
سفر هميشه سهم من است
و سکون سهم کسی ست
که نيمه ی ديگرم در او جا مانده
هی می پرم
از خودم
روی شاخه های نيلوفری ترديد
و تا برگردم
چشمهايت می افتد
از چشم های يخ زده ام
روی دست چپم
که خون قرمز مرا در فضا پخش می کند
ومن سفری دیگر را تجربه می کنم
از خودم
به خودم
به نيمه ی ديگرم
به تو...
گفته بودم
سفر هميشه سهم من است...
