از دل تا قلم

[یگانه جان]

آي آدماي تو ساحل
اونايي كه توي آفتاب, پشت به نور نشسته‌ايد
توي دريا يك نفر
داره از موج زيادي غرق ميشه
صداي ناله شو مگه نمي‌شنويد؟!
پشت دريا شهري است
مي‌دونم!
شايد او نيز راهي آن شهر است
شايد او قايق از تور تهي را نتوانسته مهيا بكند
شايد هم آن پرياني كه سر از آب بدر آوردند
دل اورا بردند
يا كه او رهگذري است
چشم خود مي‌شويد
با نماد پاكي
و به دنبال گل معرفتي است
« پي قد قامت موج »
شايد او نيز اهل كاشان است
آشنا با شب بو
با كاج
و كنون با دريا
صبر كن!
به گمانم او رفت
ديگر پيدا نيست
من كه باور دارم
شهر خود يافته است
و كنون
دور از اين بلوا
از اين آشوب
پشت يك پنجره‌ي باز
به خورشيد, به فواره, به خاك
و به دريا, عجب مي‌نگرد
و چه زيباست غروب...

 

[Maryam]

من بهارم تو زمین من زمینم تو درخت​

من درختم تو بهار من درختم تو بهار​

ناز انگشتای بارون تو باغم میکنه​

میون جنگلا طاقم میکنه​

تو بزرگی مث شب اگه مهتاب باشه یا نه​

تو بزرگی مث شب​

خود مهتابی تو اصلا خود مهتاب​

مث شب گود و بزرگی مث شب​

اگه روزم که بیاد ​

تو تمیزی مث شبنم مث صبح​

تو مثل مخمل ابری مثل بوی علفی​

مثل اون ململ مه نازکی اون ململ مه​

که رو عطر علفا هاج و واج مونده مردد​

میون موندن و رفتن میون مرگ و حیات​

مثل برفایی تو ​

اگه آبم که بشن برفا و عریون بشه کوه​

تو همون قله مغرور و بلندی​

که به ابرای سیاهی و به بادای بدی میخندی ...

تقدیم به کسی که بد دلم هواشو کرده بد
​

 

[Maryam]

سحرم دولت بیدار به بالین آمد
گفت: «برخیز که آن خسرو شیرین آمد

قدحی درکش و سرخوش به تماشا بخرام
تا ببینی که نگارت به چه آیین آمد

مژدگانی بده ای خلوتی نافه گشای
که ز صحرای خُتَن آهوی مشکین آمد»

گریه، آبی به رخ سوختگان بازآورد
ناله فریادرَس عاشق مسکین آمد

مرغ دل باز هوادار کمان ابرویست
ای کبوتر! نگران باش که شاهین آمد

ساقیا! می بده و غم مخور از دشمن و دوست
که به کام دل ما آن بشد و این آمد

رسم بدعهدی ایام چو دید ابر بهار
گریه‌اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد

چون صبا گفته حافظ بشنید از بلبل
عنبرافشان به تماشای ریاحین آمد


______________________________:گل:

 

[baroon]

خدايا !
قلب مرا بگير
و به جاي آن
قلب خود را به من عطا کن !
خدايا !
به من بياموز ،
اگر مي خواهم دنيا را تغيير دهم
بايد خودم را دگرگون کنم .

خدايا !
خانه قلب من کوچک است
آن را چنان فراخ کن
که پذيراي تو باشد .
خانه ی قلبم ويرانه است ،
آن را مرمّت کن
تا درخور تو شود .
خانه قلبم آلوده است ،
آن را پاک و مطهّر گردان .
عميق ترين آرزوي من
زماني برآورده مي شود که
تو هميشه و هميشه
در سراي قلبم ساکن شوي
و من هر روزم را
در حضور پر نور تو سپري کنم ...

 

[یگانه جان]

[COLOR=#00000]من از ابر خوشم نمی آید،
از باران خوشم می آید.
از جستن شتابان فوّاره خوشم نمی آید،
از آن هنگام که قامتش را برای بازگشتن خم می کند،خوشم می آید.[/COLOR]

 

[یگانه جان]

از هراس شب

به آینه پناه می برم ...

سایه ای در میان تصویری نامفهوم ...

مرا به بیراهه می کشاند !

و من گم می شوم از بی خبری ...

 

[یگانه جان]

[FONT=Vazir,times,serif]کاش یک روز دلم

با خودش یک دل یک رنگ شود

تا که اقرار کنم :

گاه گاهی دل من

دوست دارد که برای تو فقط تنگ شود

می زند شور دلم

گاه برای تو فقط

دوست دارد نگرانت باشد

و برای گذر از هر خطر و حادثه ای

دیده بانت باشد

این دل و دغدغه من

تو ولی راه به دشواری دل من می بندی

بی خبر می گذری

و به دلتنگی من می خندی!! ​

 

[یگانه جان]

[COLOR=#00000]انقدر برای تو بوده ام

که دیگر من

برایم غریبه است ...[/COLOR]

 

[یگانه جان]

آسمان،
خمیازه می کشد
و
کوچه های شهر
مه آلود می شود از باران.
"باز باران" ...
و عابران خیس در باران...

 

[Maryam]

خوش به حال باد...!
گونه هایت را لمس می کند و هیچ کس از او نمی پرسد که با تو چه نسبتی دارد!
کاش مرا باد می آفریدند ...
همانقدر بخشنده و آزاد ...
و کاش قبل از انسان بودنت،
تو را برگ درختی خلق می کردند؛ ...
عشق بازی برگ و باد را دیده ای؟!
در هم می پیچند و عاشق تر می شوند.
به خیالم نطفه ی سیب را به وقت عشق بازی برگ و باد بسته اند...
​

​

 

[Nicol]

اگه تا روز قيامت داشتنت نباشه قسمت چشم به راه تو ميمونم بادلي پرازصداقت


اگه با اشكاي گرمم دل سنگ بران بسوزه اگه جسم من بپوسه بعد دنياي دو روزه


اگه باشي تاجي بر سر يا كه از ذره اي كمتر دل من داغ تو داره تا ابد تا روز آخر


نه فقط عاشقتت هستم مرحمي رو قلب خستم اين تويي كه ميپرستم سر سپرده تو هستم.
(عشق من)

 

[شبگرد]

در کلبه کوچک قلبم،
برایت مرکبی از غرور و محبت مهیا می کنم،
تا تکسوار ساحل دریای بی انتهای عشقم گردی.
اگر رفتی و مقصد گمشده را نیافتی،
تو را به خدا سوگند می دهم،
به کلبه کوچک قلبم باز گردی!

دیده به راه توام...

​

 

[Maryam]

چه کج‌رفتاری ای چرخ

چه بدکرداری ای چرخ

سر کین داری ای چرخ

نه دین داری، نه آیین داری ای چرخ ...

 

[شبگرد]

یاد نگاهت که می افتم
چهره ات که در چشمم تجسم پیدا می کند
اشک می ریزم ....
اشکم که می لغزد و پایین می آید
می بوسمت ....​

 

[شبگرد]

فاصله
را بگو به خود نبالد
خاطره ی با تو بودن تمام فاصله ها را می شکند​

 

[شبگرد]

و من از پنجره ی بسته ی تنهایی ها
به کدامین رویا
با تو از روشنی روز دگر خواهم گفت؟
تو مرا میدانی،
تو مرا می فهمی٬
و من از خجلت تکرار غمت
داغی از تاریکی، بر دل خود دارم...
تو به من می گویی:
«آنچه بگذشت، گذشت…»

 

[یگانه جان]

پروانه ها وقتی می خوابند
بالهایشان را به هم می چسبانند
پروانه ها اینقدر کوچک هستند
که جای کسی را نگیرند
اما باز می بینی
چه فروتنانه
خود را از وسط تا می کنند
این را که می بینم
دوست دارم در گوش همه دنیا
بگویم
هیس
!!!​

مواظب باشید
مبادا حتی کوچکترین صدا​

 

[یگانه جان]

[COLOR=#00000]تنهایم


کنار پنجره می آیم

نسیم تبسم تو جاریست

قاصدکها آمده اند

در رقص باد و یاد

سبز

سپید

سرخ...

و این آخرین قاصدک

چقدر شبیه لبخند خداحافظی توست! [/COLOR]

 

[یگانه جان]

[FONT=tahoma,verdana,Vazir,helvetica,sans-serif]گذشت دیگر آن زمان که فقط یک بار از دنیا می رفتیم


[FONT=tahoma,verdana,Vazir,helvetica,sans-serif]حالا یک بار از شهر می رویم

[FONT=tahoma,verdana,Vazir,helvetica,sans-serif]یک بار از دیار

[FONT=tahoma,verdana,Vazir,helvetica,sans-serif]یک بار از یاد

[FONT=tahoma,verdana,Vazir,helvetica,sans-serif]یک بار از دل

[FONT=tahoma,verdana,Vazir,helvetica,sans-serif]و یک بار از دست ​

 

[baroon]

غم دانه دانه می افتد روی صورتم
شور است طعم نبودنت ... !!! ​