-
توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.
جایی برای دلتنگی های تو!
- شروع کننده موضوع baroon
- تاریخ شروع
هیچ کس نمی داند
من دختری بودم
با موهای بافته
در ابتدای روایتم
و چشمانی
به رنگ هیچ کس
دوخته به لبخند امروزم
آنقدر سرم باد داشت
که موهایم را
رشته
رشته
برد
حالا این روزها
که سرم
بیشتر از چشمانم
برق میزند
کلاه میگذارم
سر خودم
راستی
موهای بافته ی دخترت را
برای ضیافت عاشقی
به من
قرض میدهی...؟!؟
من دختری بودم
با موهای بافته
در ابتدای روایتم
و چشمانی
به رنگ هیچ کس
دوخته به لبخند امروزم
آنقدر سرم باد داشت
که موهایم را
رشته
رشته
برد
حالا این روزها
که سرم
بیشتر از چشمانم
برق میزند
کلاه میگذارم
سر خودم
راستی
موهای بافته ی دخترت را
برای ضیافت عاشقی
به من
قرض میدهی...؟!؟
با همین دستهایم
دنیا را تجربه کردم
آتش سوزاندم
صورت مادرم را لمس کردم
مشق نوشتم، ترکه خوردم، گریستم
با همین انگشتهای بلندم بر شیشه ی بخار گرفته ی اتوبوس
وسوسه ی گناه را نقش زدم
فال دیدم
که خطوطش راهی به جایی نداشت
سرباز شدم
و خدا را نشان دادم
بی آنکه بدانم
انگشت اشاره ام کجای آسمان را نشانه رفته است
با همین دستها
...دست تو را گرفتم
با انگشتهایم شانه ات زدم
و اشکهایت را از زمین برداشتم...
ميگن هيچ عشقي مثل عشق اولين نيست
مي گذري يه عمري اما از خيالت رفتني نيست
داغي عشق هيشكي مثل اون كه بس ميزندت نيست
چقدر تنها مي شي وقتي هيشكي هم قدمت نيست
چقدر سخته بدوني اونكه مي خوايش نمي مونه
كه دلش يه جا ديگس و همه وجودش مال اونه
چه بده براي اونكه جون مي دي غريبه باشي
بگي ميخوام با تو باشم بگه ميخوام كه نباشي
مي گذري يه عمري اما از خيالت رفتني نيست
داغي عشق هيشكي مثل اون كه بس ميزندت نيست
چقدر تنها مي شي وقتي هيشكي هم قدمت نيست
چقدر سخته بدوني اونكه مي خوايش نمي مونه
كه دلش يه جا ديگس و همه وجودش مال اونه
چه بده براي اونكه جون مي دي غريبه باشي
بگي ميخوام با تو باشم بگه ميخوام كه نباشي
تو که بی غم نشسته ای گوشه ی کاخِ سبز و زیبایت
و آرام و بی دغدغه دوغ سر می کِشی وُ گوشت به نیش..
با تو ام که کودکانت با مداد هایِ رنگی بهشت را نقاشی می کنند
و دیوارهایشان پر از عکس هایِ رنگیست
هیچ می دانی که گوشه ای از زمینِ زیرِ پایِ تو
کودکی با مدادِ سیاه
خانه ای بی سقف می کشد؟!
و در دفترِ پاره ی مشقش،
تنها ،املایِ "رنج" را درست نوشته است؟
دفترٍانشای کودکانت را ببین
تا کنون چیزی از "درد" بر قلم هایشان جاری نشده!
بعد از چُرتِ نیمروزت
فرصت اگر کردی
ماشینِ گرانبهایت را در کوچه هایِ پایینِ شهر پارک کن
کمی در کوچه هاِ خاکیِ شهر پیاده راه برو
برایِ تناسبّ اندامت هم که شده بد نیست!
و آرام و بی دغدغه دوغ سر می کِشی وُ گوشت به نیش..
با تو ام که کودکانت با مداد هایِ رنگی بهشت را نقاشی می کنند
و دیوارهایشان پر از عکس هایِ رنگیست
هیچ می دانی که گوشه ای از زمینِ زیرِ پایِ تو
کودکی با مدادِ سیاه
خانه ای بی سقف می کشد؟!
و در دفترِ پاره ی مشقش،
تنها ،املایِ "رنج" را درست نوشته است؟
دفترٍانشای کودکانت را ببین
تا کنون چیزی از "درد" بر قلم هایشان جاری نشده!
بعد از چُرتِ نیمروزت
فرصت اگر کردی
ماشینِ گرانبهایت را در کوچه هایِ پایینِ شهر پارک کن
کمی در کوچه هاِ خاکیِ شهر پیاده راه برو
برایِ تناسبّ اندامت هم که شده بد نیست!