[h=4]تپه سبز در 7.5 كيلومتري جنوب غربي دهلران قرار دارد.در زيرين ترين لايه اين تپه اثري از معماري كشف نشد ولي چاله هايي براي زندگي انسان در آنجا حفر شده بود و در اطراف آن بقاياي زندگي انسان به چشم ميخورد. در لايه هاي بالاتر آثار فرهنگ خزينه و مهمه وبيات دره دهلران ديده شد كه در آنها معماري نيز وجود دارد.آثار دست ساز متعددي نيز در اين تپه پيدا شده است كه توسط انسان ساخته شده است
علاوه بر اينها تپه هاي سفيد،چغا سفيد،خزينه، اشرف آباد ،موسيان،فخر آباد نيز در منطقه دهلران واقع هستند و حفاري شدهاند وآثار متعددي از آنها يافت شده است
[h=4]تپه زاغه در منطقه بلوك زهراي بخش جنوبي دشت قزوين و در حدود 140 كيلومتري غرب تهران و 8 كيلومتري شمال شرق دهستان سگز آباد واقع شده است.نخستين بار دكتر نگهبان در سال 1349 مطالعه و حفاري بر اين تپه را آغاز نمود.پس از آن آقاي رضا مستوفي فرد و دكتر شهميرزادي حفاري را ادامه دادند
مصالح ساخت بناهاي اين محوطه باستاني خشتهاي گلي بودند.خشتها دستي ساخته شده بودند.از سنگ به دليل كمبود آن در محل خيلي كم استفاده شده است.خشتها قبل از خشك شدن با انگشتان دست سازنده سوراخ ميشدند تا حمل آنها آسان شدو و بتوان از سوراخها به عنوان دستگيره استفاده كرد.همچنين شيارهايي نيز بر روي خشتها داده ميشدند تا ملات بتواند در بين خشتها به آساني پخش شود.آرايش ديوارها توسط كاهگل بوده و روي آنها نقوش هندسي رسم ميكردند.بعضي مكانها را با سفالهاي شكسته تزيين كرده بودند.هر بنا چهار ديوار محصور كننده داشت كه در يك ديوار با همسايه خود مشترك بوده.همه خانه ها به خياباني كه به ميدان اصلي روستا ميرسيده يك در اصلي داشته اند. جهت خانه ها شمال شرقي به جنوب غربي است و مجموعا 21خانه در حفاريها بيرون آمد. جهت وزش باد در اين منطقه از جنوب شرق به شمال غرب و يا برعكس است و جهت ساخت خانه ها به صورتي است كه ديوارها مانند يك بادشكن عمل ميكنند و از وزش باد به داخل خانه ها جلوگيري كنند.ارتباط اتاقها به همديگر و به حياط از طريق در بوده است.از آنجا كه ارتفاع بقاياي ديوارها در حفاري از 50سانتيمتر تجاوز نميكرد نميتوان در مورد در و پنجره ها نظري داد.برخي خانه ها تنور پخت نان داشتند.در هر خانه خمره هايي مخصوص نگهداري آذوغه و آب وجود داشت
سفالهاي زاغه دست ساز بودند و شاموت آنها گياهي بود.خمير خوب ورز داده نمي شد و كوره ها گل سفال را به خوبي نمي پختند.رايج ترين اشكال سفال شامل ليوان،كاسه،سبو و كماجدان بودند.برخي ساده و برخي منقوش بودند.اشياي گلي و سنگي و استخواني در اين منطقه به وفور نمايان شدند.برخي اشياي مسي نيز ديده ميشود
گورهاي اين روستا در زير خانه ها يا در معابر و كوچه قرار داشت.اجساد در جهت مشخصي در گور قرار نمي گرفتند.اجساد كودكان و نوزادان جمع شده دفن ميشدند.افراد بالغ به صورت باز خوابيده يا با پاي خم دفن ميشدند.كودكان در زير سقف و افراد مسن در محوطه باز دفن ميشدند.اجساد را قبل از دفن با گل اخري ميپوشاندند و به جز يك مورد بدون كفن دفن ميكردند. [h=4]تاريخ زندگي در اين تپه از 6470پ م تا 5525 پ م تخمين زده شده است
تپه آنو هزاره پنجم پيش از ميلاد-نقطه آغازين كوچ به فلات ايران
[h=4]تپه آنو در جنوب شرقي شهر عشق آباد - اشك آباد قرار دارد. اين تپه از چهار دوره تشكيل شده است. دوره قديمي تر از هزاره پنجم شروع ميشود و سفال اين دوره بسيار شاخص است . از طريق تپه حصار وارد ايران ميشود و در سيلك نيز ديده ميشود. در هزاره چهارم تا سوم پ م فرايند زن سالاري به مرد سالاري تبديل ميشود. سفال آنو را در دوره هاي بعدي تاريخي ميتوان در بلخ ، بخارا و مرو مشاهده كردو بدين ترتيب ميتوان آنو را مركزي براي شروع مهاجرت به اطراف فرض كرد. اين تپه را يكي از اولين مراكز فرهنگ ايران باستان ميدانند