مشاعره سرعتی

[baroon]

تنها نه‌ایم در ره دور و دراز عشق
آوارگی چو ریگ روان همعنان ماست

 

[fatemeh]

تا به کی باید رفت از دیاری به دیار دیگر
نتوانم نتوانم جستن
هر زمان عشقی و یاری دیگر
کاش ما ان دو پرستو بودیم که همه عمر سفر می کردیم
از بهاری به بهار دیگر.

​

"فروغ فرخزاد"​

 

[ahmadfononi]

روی بنمای و وجود خودم از یاد ببر
خرمن سوختگان را همه گو باد ببر

ما چو دادیم دل و دیده به طوفان بلا
گو بیا سیل غم و خانه ز بنیاد ببر
​

 

[سیاوش عشق]

رگبار نو بهاري و خواب دريچه را
از ضربه هاي وسوسه مغشوش مي كني

 

[معصومه بانو]

يکي مي پرسد اندوه تو از چيست؟
سبب ساز سکوت مبهمت کيست؟
برايش صادقانه مي نويسم
براي آنکه بايد باشد و نيست

 

[baroon]

تسلیم می‌کند به ستم ظلم را دلیر
جرم زمانه ساز، فزون از زمانه است

 

[fatemeh]

تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم / روزی سراغ وقت من آیی که نیستم





شهریار​

​

 

[ahmadfononi]

می برم این روزها نام ترا آرام تر
تا بمانم در شمار عاشقان گمنام تر

نیستی فرصت برای درد دل کردن کم است
درد دل باشد برای دردهایی عام تر
​

 

[سیاوش عشق]

روز سیه مرگ شود شمع مزارت
هر خار که از پای فقیری بدر آری
صائب تبریزی

 

[معصومه بانو]

یک پنجره برای دیدن
یک پنجره برا ی شنیدن
یک پنجره که مثل حلقه چاهی
در انتهای خود به قلب زمین می رسد
و باز می شود بسوی این مهربانی مکرر ابی رنگ
یک پنجره برای من کافیست!

 

[baroon]

تشنه چشمان را ز نعمت سیر کردن مشکل است
دشت اگر دریا شود، ریگ روان سیراب نیست

 

[fatemeh]

تا پاکی و سادگی مرا پیش ببر
تا کلبه ی بی ریای درویش ببر

ای لهجه ی خیس ابرها! ای باران!
دستان مرا بگیر و با خویش ببر

​

 

[ahmadfononi]

راهی کربلا دل رسوا نمی شود
این نامه جز به دست تو امضا نمی شود

ای روح حیدری تو در جان مصطفی
بی تو جمال جلوه زهرا نمی شود
​

 

[سیبری]

دلا غافل زسبحانی چه حاصل
مطیع نفس شیطانی چه حاصل

 

[سیاوش عشق]

لطیفه‌ای است نهانی که عشق از او خیزد
که نام آن نه لب لعل و خط زنگاریست
جمال شخص نه چشم است و زلف و عارض و خال
هزار نکته در این کار و بار دلداریست

 

[معصومه بانو]

تو را نگاه می کنم


خورشید چند برابر می شود و روز را روشن می کند!


بیدار شو


با قلب و سر رنگین خود


بد شگونی شب را بگیر


تو را نگاه می کنم و همه چیز عریان می شود


زورق ها در آب های کم عمقند...


خلاصه کنم:دریا بی عشق سرد است!


جهان این گونه آغاز می شود:


موج ها گهواره ی آسمان را می جنبانند


(تو در میان ملافه ها جا به جا می شوی


وخواب را فرا می خوانی)


بیدار شو تا از پی ات روان شوم


تنم بی تاب تعقیب توست!


می خواهم عمرم را با عشق تو سر کنم


از دروازه ی سپیده تا دریچه ی شب


می خواهم با بیداریِ تو رویا ببینم!​

​

 

[سیبری]

میازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است

 

[baroon]

ترک عادت، همه گر زهر بود، دشوارست
روز آزادی طفلان به معلم بارست

 

[سیبری]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

 

[fatemeh]

ترتیب: معصومه بانو- سیاوش- بارون- فاطمه-احمد- سیبری

هــــــرگاه دلـــت یاد کسی کرد و فرو ریخت

آن گاه به یاد آر که من نیز به یاد تو چنینم


@سیبری​