مشاعره *** هر چی قبلی بگه!!!

[baroon]

ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست

هر چه آغاز ندارد نپذیرد انجام


* خ *​

 

[khale suske]

خرم آن روز کزین منزل ویران بروم
راحت جان طلبم و از پی جانان بروم
گر چه دانم که به جایی نبرد راه غریب
من به بوی سر آن زلف پریشان بروم
ن

 

[گل همیشه بهار]

نمیدانم

چرا امشب واژه هایم

خیس شده اند؟مثل آسمانی که امشب

می بارد

و اینک باران

بر لبه ی پنجره احساسم

می نشیند

و چشمانم را نوازش می دهد

تا شاید از لحظه های دلتنگی

گذر کنم !!!


ی
​

 

[khale suske]

یاری اندر کس نمی بینیم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد
و

 

[baroon]

واعظان کین جلوه در محراب و منبر می کنند

چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند


* گ *



​

 

[afson.ma]

گفتم که خطا کردي و تدبير نه اين بود ...... گفتا چه توان کرد که تقدير چنين بود
حافظ

ص

 

[khale suske]

صلاح کار کجا و من خراب کجا
ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا
ه

 

[baroon]

هوای آمدنت را می بویم ...


* ر *​

 

[khale suske]

رفتم مرا ببخش و مگو او وفا نداشت
راهی به جز گریز برایم نمانده است
د

 

[baroon]

دلم امید فراوان به وصل روی تو داشت

ولی اجل به ره عمر رهزن املست



* ب *




​

 

[khale suske]

به روی برگ زندگی دو خط زرد می کشم
و چشم عاشق تو را که گریه کرد می کشم
تو رفتی و بدون تو کسی نگفت با خودش
که من بدون چشم تو چقدر درد میکشم
ش

 

[fatemeh]

شنيدم عاشقان را مینوازى
مگر من زآن ميان بيرونم اى دوست

نظامی


((م))​

 

[baroon]

من که هر آنچه داشتم اوّل ره گذاشتم
حال برای چون تویی اگر که لایقم بگو

یا به زوال می روم یا به کمال می رسم
یکسره کن کار مرا بگو که عاشقم بگو


* ک *



​

 

[گل همیشه بهار]

کسی را دل مگر از سنگ باشد

که بگذارد کسی دلتنگ باشد

صابر همدانی




​ف​

 

[پانته آ]

فیض انعام ترا بی خود نکردم باز گو
سهم خود با مستحق فیض قسمت می کنم
شهریار
با ب لطفا

 

[khale suske]

بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم
یارب مباد کس را مخدوم بی عنایت
ش

 

[fatemeh]

شبی به تاک تن تشنه ام گل افشاندی
بهشت بشکفد اکنون زهر جوانه ی من

بیژن سمندر


((ع))​

 

[baroon]

عاشقي جُرم قشنگي ست به انكار مكوش ...

* ص *​

 

[khale suske]

صبح است ساقیا قدحی پر شراب کن
دور فلک درنگ ندارد شتاب کن
پ

 

[fatemeh]

پیله ات را بگشا...

تو به اندازه ی پروانه شدن زیبایی...


سهراب سپهری




((ک))
​