مشاعره

[khodam]

دردم همین است که بستند پرم را
ترسم نرسانند بگلشن خبرم را

 

[yalda1375]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند واندر ان ظلمت شب اب حیاتم دادند

 

[khodam]

دانسته‌ام غرور خریدار خویش را
خود همچو زلف می‌شکنم کار خویش را

 

[yalda1375]

انکه چشمان تورا این همه زیبا میکرد
کاش از روز ازل فکر دل ما میکرد

 

[khodam]

در زیر بار منت پرتو نمی‌رویم
دانسته‌ایم قدر شب تار خویش را

 

[yalda1375]

ای عشق مدد کن ک ب سامان برسیم
چون مزرعه ی تشنه ب باران برسیم

 

[khodam]

مشنو سخن خصم که بنشین و مرو
بشنو ز من این نکته که برخیز و بیا

 

[yalda1375]

الا یا ایها الساقی ادرکاسا و ناولها
ک عشق اسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها

 

[khodam]

از آن تر شد به خون دیده دامانی که من دارم
که با تردامنان یار است جانانی که من دارم

 

[yalda1375]

مرا در منزل جانان چ امن عیش چون هردم
جرس فریاد میدارد ک بر بندید محملها

 

[khodam]

ای آنکه زنده از نفس توست جان من
آن دم که با تو‌ام، همه عالم ازان من

 

[fatemeh]

نگويم يار را شادی كه از شادی گذشتست او
مرا از فرط عشق او ز شادی عار می آيد​

 

[مهشید]

دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم...

 

[Maryam]

.

مسلمانان مرا وقتی دلی بود
که باوی گفتمی گر مشکلی بود ...

 

[fatemeh]

در وفای عشق تو، مشهور خوبانم چو شمع​

شب نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع

حافظ​

 

[khodam]

عهد كردم گر رهائي يابم از كنج قفس
جز به دام زلف او ديگر نبندم دل به‌كس

 

[asl_davood]

سودای عشق پختن عقلم نمی پسندد

فرمان عقل بردن عشقم نمی گذارد

 

[چاووش]

در هوایت بی قرارم روز و شب
سر زکویت بر ندارم روز و شب

 

[asl_davood]

برف پیری می نشیند بر سرم

همچنان طبعم جوانی می کند

 

[Maryam]

دردیست غیر مردن کان را دوا نباشد
پس من چگونه گویم کان درد را دوا کن ...