-
توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.
هر شعری که دوست داری اینجا بنویس...
- شروع کننده موضوع melika
- تاریخ شروع
تو به من خندیدی و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلود به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز،
سالهاست که در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تکرار کنان
می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چرا باغچه کوچک ما سیب نداشت
حمید مصدق خرداد ١٣۴٣
..::آبی دل::..
متخصص بخش
عمری خطاب کردند: ناخورده مست مارا
آویختند چون تاک، از داربست مارا
آیینه وار بودیم همراز سینه صافان
آن آهنین دل آمد، درهم شکست مارا
دلبسته ی شرار آن آتشین نگاهیم
بگذار تا بنامند: آتش پرست، مارا
دزدانه تا کی و چند؟ این پرده را برانداز
بگذار تا ببینند، ساغر به دست مارا
بی حد زدند مارا، از حد گذشته بودیم
شادیم از آنکه دیدند، هشیار و مست مارا
:دوست:
آویختند چون تاک، از داربست مارا
آیینه وار بودیم همراز سینه صافان
آن آهنین دل آمد، درهم شکست مارا
دلبسته ی شرار آن آتشین نگاهیم
بگذار تا بنامند: آتش پرست، مارا
دزدانه تا کی و چند؟ این پرده را برانداز
بگذار تا ببینند، ساغر به دست مارا
بی حد زدند مارا، از حد گذشته بودیم
شادیم از آنکه دیدند، هشیار و مست مارا
:دوست:
كاش بارانی ببارد قلبها را تر كند
بگذرد از هفت بند ما صدا را تر كند
قطره قطره رقص گیرد روی چتر لحظه ها
رشته رشته مویرگهای هوا را تر كند
بشكند در هم طلسم كهنه ی این باغ را
شاخه های خشك بی بار دعا را تر كند
مثل طوفان بزرگ نوح در صبحی شگفت
سرزمین سینه ها تا نا كجا را تر كند
چترها تان را ببندید ای به ساحل مانده ها
شاید این باران كه می بارد شما را تر كند !!قطره قطره رقص گیرد روی چتر لحظه ها
رشته رشته مویرگهای هوا را تر كند
بشكند در هم طلسم كهنه ی این باغ را
شاخه های خشك بی بار دعا را تر كند
مثل طوفان بزرگ نوح در صبحی شگفت
سرزمین سینه ها تا نا كجا را تر كند
چترها تان را ببندید ای به ساحل مانده ها
..::آبی دل::..
متخصص بخش
بــي قـرار تـو ام و در دل تنگــم گله هاست
آه بي تاب شدن عادت کم حوصله هاست
مــثـل عـکـس رخ مـهـتاب کـه افتاده در آب
در دلم هستي و بين منو تو فاصله هاست!
آه بي تاب شدن عادت کم حوصله هاست
مــثـل عـکـس رخ مـهـتاب کـه افتاده در آب
در دلم هستي و بين منو تو فاصله هاست!
کوردل و بی مایه دورنگهداشتند.
تاج زرین سرم ایرانست.
گوهروگنج زرم ایرانست.
جای جایش زهنرمی خیزد.
شاهکارهنرم ایرانست.
تافراسوی کران پروازـــ
بهترین بال و پرم ایرانست.
گنجش ازمهرپدرمی تابد.
گنج مهرپدرم ایرانست.
تابهشتی که فراخوان خداست،
بهترین رهگذرم ایرانست.
بهترین بخشش گنجینه زرــ
ارمغان گهرم ایرانست.
سنگ بیهوده نامردان راـــ
کوه سنگ و سپرم ایرانست.
همه ام زایشی ازایرانست.
دل و جان و جگرم ایرانست.
...سرفرازم که چنین ناز و بلندــ
تاج زرین سرم ایرانست.
...
تاج زرین سرم ایرانست.
گوهروگنج زرم ایرانست.
جای جایش زهنرمی خیزد.
شاهکارهنرم ایرانست.
تافراسوی کران پروازـــ
بهترین بال و پرم ایرانست.
گنجش ازمهرپدرمی تابد.
گنج مهرپدرم ایرانست.
تابهشتی که فراخوان خداست،
بهترین رهگذرم ایرانست.
بهترین بخشش گنجینه زرــ
ارمغان گهرم ایرانست.
سنگ بیهوده نامردان راـــ
کوه سنگ و سپرم ایرانست.
همه ام زایشی ازایرانست.
دل و جان و جگرم ایرانست.
...سرفرازم که چنین ناز و بلندــ
تاج زرین سرم ایرانست.
..::آبی دل::..
متخصص بخش
نمی دانم چه می خواهم خدایا
به دنبال چه می گردم شب و روز
چه می جوید نگاه خسته ی من
چرا افسرده است این قلب پر سوز
ز جمع آشنایان می گریزم
به کنجی می خزم آرام و خاموش
نگاهم غوطه ور در تیرگی ها
به بیمار دل خود می دهم گوش
گریزانم از این مردم که با من
به ظاهر همدم ویکرنگ هستند
ولی در باطن از فرط حقارت
به دامانم دو صد پیرایه بستند
از این مردم که تا شعرم شنیدند
به رویم چون گلی خوشبو شکفتند
ولی آن دم که در خلوت نشستند
مرا دیوانه ای بد نام گفتند
دل من ای دل دیوانه من
که می سوزی از این بیگانگی ها
مکن دیگر ز دست غیر فریاد
خدا را بس کن این دیوانگی ها
فروغ فرخ زاد ، شاعره ای از تبار نور
به دنبال چه می گردم شب و روز
چه می جوید نگاه خسته ی من
چرا افسرده است این قلب پر سوز
ز جمع آشنایان می گریزم
به کنجی می خزم آرام و خاموش
نگاهم غوطه ور در تیرگی ها
به بیمار دل خود می دهم گوش
گریزانم از این مردم که با من
به ظاهر همدم ویکرنگ هستند
ولی در باطن از فرط حقارت
به دامانم دو صد پیرایه بستند
از این مردم که تا شعرم شنیدند
به رویم چون گلی خوشبو شکفتند
ولی آن دم که در خلوت نشستند
مرا دیوانه ای بد نام گفتند
دل من ای دل دیوانه من
که می سوزی از این بیگانگی ها
مکن دیگر ز دست غیر فریاد
خدا را بس کن این دیوانگی ها
فروغ فرخ زاد ، شاعره ای از تبار نور
دوباره نیامد
دوباره شب شد و در شام من ستاره نیامد
بهار آمد و آن نو گل بهاره نیامد
به وقت رفتن خود وعده دوباره به من داد
به انتظار نشستم ولی دوباره نیامد
به ناز گفت چو گل بشکفد ، به سوی تو آیم
پس از شکفتن گلهای بی شماره ، نیامد
برآن شدم که به خلوت ، عقیق بو سه خود را -
زنم به لاله گوشش چو گوشواره ، نیامد
تبی به جان من افتاد و سوختم ز شرارش
شنید آه مرا وز پی نظاره نیامد
هزار اختر روشن چراغ سقف فلک شد
ولی به خانه خاموشم آن ستاره نیامد
بهار آمد و آن نو گل بهاره نیامد
به وقت رفتن خود وعده دوباره به من داد
به انتظار نشستم ولی دوباره نیامد
به ناز گفت چو گل بشکفد ، به سوی تو آیم
پس از شکفتن گلهای بی شماره ، نیامد
برآن شدم که به خلوت ، عقیق بو سه خود را -
زنم به لاله گوشش چو گوشواره ، نیامد
تبی به جان من افتاد و سوختم ز شرارش
شنید آه مرا وز پی نظاره نیامد
هزار اختر روشن چراغ سقف فلک شد
ولی به خانه خاموشم آن ستاره نیامد
..::آبی دل::..
متخصص بخش
هرگز از مرگ نهراسيده ام،
اگرچه دستانش از ابتذال شكننده تر بود.
هراس من – باري- همه از مردن در سرزميني ست،
كه مزد گور كن،
از بهاي آزادي آدمي
افزون باشد.
استاد شاملو
اگرچه دستانش از ابتذال شكننده تر بود.
هراس من – باري- همه از مردن در سرزميني ست،
كه مزد گور كن،
از بهاي آزادي آدمي
افزون باشد.
استاد شاملو