-
توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.
گفتگوی آزاد
- شروع کننده موضوع rahnama
- تاریخ شروع
خانواده ای تشکیل شده مجازی ولی باور کنید اولین باره قسم میخورم از تمام خانواده های حقیقی گرمتر. هزاران بار گرمتر . من که با تمام وجود در اختیار این خانواده هستم و عاشق تک به تک عزیزان. باور کنید عاشق شما هستم و با بودن شما عمر نوح پیدا میکنم.جانا و مالا در اختیار این خانواده هستم.:گل:
..::آبی دل::..
متخصص بخش
مردم تو را نمیفهمند ! مقصر تو نیستی ! مردم هم نیستند !
همیشه هستند تصور سازانی که با حلقه ی بندگی بشارت را به بردگی هدیه میدهند !
پس نه مرغ همسایه غاز است و نه مرغ ما ناتوان ! زین پس دروغ نگوییم !
چرا که قدرت در میان آنانیست که نمیفهمند و نمیدانند !
بیهوده به دنبال آغوش کسی نگرد ! درک ما فقط از همدیگر است !
تو این جایی ، در قلب من ! و من ، همانجا هستم در قلب تو !
نه!
در قلب کسانی که دوستم دارند!
همیشه هستند تصور سازانی که با حلقه ی بندگی بشارت را به بردگی هدیه میدهند !
پس نه مرغ همسایه غاز است و نه مرغ ما ناتوان ! زین پس دروغ نگوییم !
چرا که قدرت در میان آنانیست که نمیفهمند و نمیدانند !
بیهوده به دنبال آغوش کسی نگرد ! درک ما فقط از همدیگر است !
تو این جایی ، در قلب من ! و من ، همانجا هستم در قلب تو !
نه!
در قلب کسانی که دوستم دارند!
..::آبی دل::..
متخصص بخش
درود خدمت ادمین عزیز
شعر نیست ! تلفیقی از زبور کتاب داوود ، با ریشه های کهن پارسی است!
کتابش رو سال 2004 عزیزی به من هدیه کرد ، نام کتاب هم "زبور امروز" هست از انتشارات قطره... متاسفانه هر چی گشتم نسخه ای پیدا نکردم ازش ! حتی انتشارات هم چاپ کتاب رو تکذیب میکرد! این دوستم هم نمیدونم از کجا آورده بود!!!
سال نو ميلادي را با امتحان شروع كردم
خيلي خوب بود
امروز يه حس خوب داشتم احساس آزادي احساس اينكه هيچ ديوار ذهني ندارم
انسان هاي متواضع مثل درخت پر ميوه و ثمر هستند افتاده و وارسته اما واي از درختي كه هيچي نباشه جز برگ و شاخه اونموقع همچين قد علم مي كنه كه انگار كيه .... امروز تونستم با تمام وجودم چنين آدم هايي را به صورت گوسفندهايي در لباس آدميزاد درك كنم و بي توجه به شخصيت پايين ولي ظاهر پر دوردورشون از كنارشون بي تفاوت تر از هميشه عبور كنم
خيلي خوب بود
امروز يه حس خوب داشتم احساس آزادي احساس اينكه هيچ ديوار ذهني ندارم
انسان هاي متواضع مثل درخت پر ميوه و ثمر هستند افتاده و وارسته اما واي از درختي كه هيچي نباشه جز برگ و شاخه اونموقع همچين قد علم مي كنه كه انگار كيه .... امروز تونستم با تمام وجودم چنين آدم هايي را به صورت گوسفندهايي در لباس آدميزاد درك كنم و بي توجه به شخصيت پايين ولي ظاهر پر دوردورشون از كنارشون بي تفاوت تر از هميشه عبور كنم
از این مطلب یگانه جون تو مطالب گهربار فوق العاده لذت بردم گذاشتم دوستام هم بخونن یعنی همه ایران انجمنی ها
یه دوست معمولی وقتی می آد خونت مث مهمون رفتار میکنه
یه دوست واقعی در یخچال رو باز میکنه و از خودش پذیرایی میکنه
یه دوست معمولی هرگز گریه تو رو ندیده
یه دوست واقعی شونه هاش از اشکای تو خیسه
یه دوست معمولی حتی اسم کوچیک پدر و مادر تو رو نمی دونه
یه دوست واقعی اسم و شماره تلفن اون هارو هم تو دفترش داره
یه دوست معمولی یه دسته گل واسه مهمونیت می آره
یه دوست واقعی زودتر میآد و دیرتر می ره تا به کمکت همه جارو جمع و جور کنه
یه دوست معمولی متنفره از اینکه وقتی رفته بخوابه بهش تلفن کنی
یه دوست واقعی میپرسه چرا یه مدته طولانیه که زنگ نمی زنی؟
یه دوست معمولی ازت میخواد راجع به مشکلاتت باهاش حرف بزنی
یه دوست واقعی ازت میخواد که مشکلاتتو حل کنه
یه دوست معمولی وقتی بینتون بحثی میشه دوستی رو تموم شده میدونه
یه دوست واقعی بهت بعد از یه دعوا هنوز هم زنگ میزنه (این تیکه اش فوق العاده است میشه گفت ساده ترین راه تشخیص دوست معمولی و واقعی )
یه دوست معمولی همیشه ازت انتظار داره
یه دوست واقعی میخواد که تو همیشه رو کمکش حساب کنی
یه دوست معمولی این حرف های منو میخونه و شاید هم خیلی زود فراموششون کنه
یه دوست واقعی این اندرزها رو جهت یادآوری دوستاش هم که شده از اونها دریغ نمی کنه و واسه همه شون میفرسته
و بالاخره :
یه دوست واقعی شخصی است که وقتی همه تو را ترک کردند و دیگه حتی از اون دوست معمولی هم خبری نیست، با تو می مونه ...
یه دوست معمولی وقتی می آد خونت مث مهمون رفتار میکنه
یه دوست واقعی در یخچال رو باز میکنه و از خودش پذیرایی میکنه
یه دوست معمولی هرگز گریه تو رو ندیده
یه دوست واقعی شونه هاش از اشکای تو خیسه
یه دوست معمولی حتی اسم کوچیک پدر و مادر تو رو نمی دونه
یه دوست واقعی اسم و شماره تلفن اون هارو هم تو دفترش داره
یه دوست معمولی یه دسته گل واسه مهمونیت می آره
یه دوست واقعی زودتر میآد و دیرتر می ره تا به کمکت همه جارو جمع و جور کنه
یه دوست معمولی متنفره از اینکه وقتی رفته بخوابه بهش تلفن کنی
یه دوست واقعی میپرسه چرا یه مدته طولانیه که زنگ نمی زنی؟
یه دوست معمولی ازت میخواد راجع به مشکلاتت باهاش حرف بزنی
یه دوست واقعی ازت میخواد که مشکلاتتو حل کنه
یه دوست معمولی وقتی بینتون بحثی میشه دوستی رو تموم شده میدونه
یه دوست واقعی بهت بعد از یه دعوا هنوز هم زنگ میزنه (این تیکه اش فوق العاده است میشه گفت ساده ترین راه تشخیص دوست معمولی و واقعی )
یه دوست معمولی همیشه ازت انتظار داره
یه دوست واقعی میخواد که تو همیشه رو کمکش حساب کنی
یه دوست معمولی این حرف های منو میخونه و شاید هم خیلی زود فراموششون کنه
یه دوست واقعی این اندرزها رو جهت یادآوری دوستاش هم که شده از اونها دریغ نمی کنه و واسه همه شون میفرسته
و بالاخره :
یه دوست واقعی شخصی است که وقتی همه تو را ترک کردند و دیگه حتی از اون دوست معمولی هم خبری نیست، با تو می مونه ...
..::آبی دل::..
متخصص بخش
تو برزیل یه جمله مشهور دارن که میگه:
پات رو روی مار نذار تا نیشت نزنه !
پات رو روی مار نذار تا نیشت نزنه !
خوب ! به هر حال هرکسی یه نظری داره ، و نظرش محترم ، البته برای خودش!!
اولین موردی که میشه بهش اشاره کرد اینه که امضا برای لذت بردن دیگران نیست ! اگه بود به هر کس یه امکان جدا برای امضا نمیدادن ، بلکه همایش میذاشتن و برای انتخاب یه امضا همه پرسی به پا میکردن ! اگه کسی میخواد لذت ببره میتونه بره از چیز های دیگه لذت ببره از شعر و هنر و ادبیات گرفته تا علم و شرع و غیر شرع !!
دوست رو نمیدونم شما چی تعبیر میکنید ! اما برای من دوست دو تا بیت بیشتر نیست:
دوست آن دانم که گیرد دست دوست / در پریشانحالی و درماندگی
دوست آن نیست که هر لحظه کنارت باشد /دوست آن است که هر لحظه به یادت باشد
فکر نکنم همه دارای این دوخصلت باشند !
البته توی امضای من اسم همه ی دوست هام نیست ، اسم بخشی از دوستانم هست که دوستیشون توی یه محیط مجازی به اسم ایران انجمن خلاصه نمیشه ... البته یه اشتباهی هم شده بود که اصلاح شد !
کسی که دوست داره از یه صفحه ی اینترنتی خوشش بیاد بذار بیاد ! توی امضاش اصلا بنویسه ایران انجمن ! توی خونشون هم یه کتاب آسمانی نازل کنه که توش پست های این انجمن هست ، ادمین رو هم میتونه به عنوان پیامبر قبول کنه !
به هر از هند که کمتر نیستیم اون ها گاو پرستی بکنند ما هم انجمن پرستی...
یه مصرع از خلیل جوادی یادم اومد : خر نباشید گاو رو نمیپرستید !
امیدوارم همه رستگار بشیم !
این نقل قول پایینی یه دعا هست برای شریعت تازه تاسیس جهت آمورزش و ربطی به موضوع نداره !لطفا اشتباه نکنید
اولین موردی که میشه بهش اشاره کرد اینه که امضا برای لذت بردن دیگران نیست ! اگه بود به هر کس یه امکان جدا برای امضا نمیدادن ، بلکه همایش میذاشتن و برای انتخاب یه امضا همه پرسی به پا میکردن ! اگه کسی میخواد لذت ببره میتونه بره از چیز های دیگه لذت ببره از شعر و هنر و ادبیات گرفته تا علم و شرع و غیر شرع !!
دوست رو نمیدونم شما چی تعبیر میکنید ! اما برای من دوست دو تا بیت بیشتر نیست:
دوست آن دانم که گیرد دست دوست / در پریشانحالی و درماندگی
دوست آن نیست که هر لحظه کنارت باشد /دوست آن است که هر لحظه به یادت باشد
فکر نکنم همه دارای این دوخصلت باشند !
البته توی امضای من اسم همه ی دوست هام نیست ، اسم بخشی از دوستانم هست که دوستیشون توی یه محیط مجازی به اسم ایران انجمن خلاصه نمیشه ... البته یه اشتباهی هم شده بود که اصلاح شد !
کسی که دوست داره از یه صفحه ی اینترنتی خوشش بیاد بذار بیاد ! توی امضاش اصلا بنویسه ایران انجمن ! توی خونشون هم یه کتاب آسمانی نازل کنه که توش پست های این انجمن هست ، ادمین رو هم میتونه به عنوان پیامبر قبول کنه !
به هر از هند که کمتر نیستیم اون ها گاو پرستی بکنند ما هم انجمن پرستی...
یه مصرع از خلیل جوادی یادم اومد : خر نباشید گاو رو نمیپرستید !
امیدوارم همه رستگار بشیم !
این نقل قول پایینی یه دعا هست برای شریعت تازه تاسیس جهت آمورزش و ربطی به موضوع نداره !لطفا اشتباه نکنید
خب اینم یه نظری هست
خوبیه این جور جاها اینه که همه میتونن آزادانه نظر بدن بدونه اینکه به کسی بربخوره
من که به شخصه نظر همه برام قابل احترامه همه همه
مخصوصا شاعر انجمن ( خیلی وقته شعر ندادی دلم تنگیده برای شعرات ها )
هر کی به یه طریقی فکر میکنه و عقیده همه قابل احترامه همین فقط میتونم بگم
خوبیه این جور جاها اینه که همه میتونن آزادانه نظر بدن بدونه اینکه به کسی بربخوره
من که به شخصه نظر همه برام قابل احترامه همه همه
مخصوصا شاعر انجمن ( خیلی وقته شعر ندادی دلم تنگیده برای شعرات ها )
هر کی به یه طریقی فکر میکنه و عقیده همه قابل احترامه همین فقط میتونم بگم
بچه ها بهتر به جای جبهه گیری سریع فقط نظرات همدیگرو بخونیم همیننننننننننننننننننننننن کار خیلی خیلی خیلی بی نهایت ساده ایی هست
در پستهای قبلی نظری دادم و نظری الان خوندم همین خیلی ساده خیلی خیلی ساه بدون در نظر گرفتن لحن پشت نظر فعلی
دنیا خیلی ساده تر از این حرفاست که فکر میکنیم
برای همه آرزوی پیروزی میکنم
در پستهای قبلی نظری دادم و نظری الان خوندم همین خیلی ساده خیلی خیلی ساه بدون در نظر گرفتن لحن پشت نظر فعلی
دنیا خیلی ساده تر از این حرفاست که فکر میکنیم
برای همه آرزوی پیروزی میکنم
بزرگترین افتخار من حضور بین شما عزیزان جوان است. اگر بگویم نه. همه داد خواهند زد راهنما باتوجه به اینکه سن پدری و یا پدر بزرگی بر ما دارد و تفاوت نسلها را درک نمی کند, باز نصیحت میکند . می فرمایند ما در منزل , در مدرسه , در دانشگاه به حد کافی نصیحت می شویم و این آقا هم در این انجمن که مربوط به جوانان است کلاس گذاشته و کارش نصیحت کردن است.
نه عزیزان باور کنید من به هیچ وجه کسی را نصیحت نکرده ام حتی در منزل .ولی گفته ام این تجربه من بوده و اگر خوب بود با شعور و درک خود قبولش کنید و گرنه به قول جوانها بی خیال. اخیرا مشکلاتی را در انجمن از راه دور حس میکنم که یاد اختلاف بین بچه هایم که بعضی وقتها در منرل دارند می افتم و به قول خانمم : هوشنگ دخالت نکن خودشان بهتر مسائل خود را می توانند حل کنند .و اشاره می کند ممکن است در این بین مسئله ای پیش بیاید که باعث رنجش خودت و یا عزیزانت بشود . من نصیحت ایشان را قبول دارم ولی نمی توانم شاهد این مشکلات و اختلافات باشم. چند بار تصمیم به ترک انجمن گرفتم ولی این ماوس کامپیوتر ناخودآگاه چون کلیدی در انجمن را باز میکند و من با دنیای استرس وارد می شوم .نمی دانم چکار باید بکنم. به کمک همه شما عزیزان نیاز دارم. کمکم کنید تا بتوانم این کدورت ها را پاک کنم. وگرنه وقتی رفتم (از این دنیا)باخاطری نا آسوده خواهم رفت. نمی دانم در آنجا هم اگر اختلاف شما را بفهمم ناراحت می شوم و یا پایان همه این افکار است.قدر با هم بودن را بدانیم و از بودن با هم لذت ببریم.من به این عزیزان , وبه این آینده سازان توصیه میکنم که این جمع خوب و صمیمی را از هم نپاشند . هر عزیزی عقیده ای دارد و عقیده اش برای خودش و بقیه عزیزان محترم است. گاهی تشویق می شویم و گاهی طرد. این قانون طبیعت است.ببخشید.هزاران شاخه :گل: تقدیم به شما و خانواده محترمتان.
نه عزیزان باور کنید من به هیچ وجه کسی را نصیحت نکرده ام حتی در منزل .ولی گفته ام این تجربه من بوده و اگر خوب بود با شعور و درک خود قبولش کنید و گرنه به قول جوانها بی خیال. اخیرا مشکلاتی را در انجمن از راه دور حس میکنم که یاد اختلاف بین بچه هایم که بعضی وقتها در منرل دارند می افتم و به قول خانمم : هوشنگ دخالت نکن خودشان بهتر مسائل خود را می توانند حل کنند .و اشاره می کند ممکن است در این بین مسئله ای پیش بیاید که باعث رنجش خودت و یا عزیزانت بشود . من نصیحت ایشان را قبول دارم ولی نمی توانم شاهد این مشکلات و اختلافات باشم. چند بار تصمیم به ترک انجمن گرفتم ولی این ماوس کامپیوتر ناخودآگاه چون کلیدی در انجمن را باز میکند و من با دنیای استرس وارد می شوم .نمی دانم چکار باید بکنم. به کمک همه شما عزیزان نیاز دارم. کمکم کنید تا بتوانم این کدورت ها را پاک کنم. وگرنه وقتی رفتم (از این دنیا)باخاطری نا آسوده خواهم رفت. نمی دانم در آنجا هم اگر اختلاف شما را بفهمم ناراحت می شوم و یا پایان همه این افکار است.قدر با هم بودن را بدانیم و از بودن با هم لذت ببریم.من به این عزیزان , وبه این آینده سازان توصیه میکنم که این جمع خوب و صمیمی را از هم نپاشند . هر عزیزی عقیده ای دارد و عقیده اش برای خودش و بقیه عزیزان محترم است. گاهی تشویق می شویم و گاهی طرد. این قانون طبیعت است.ببخشید.هزاران شاخه :گل: تقدیم به شما و خانواده محترمتان.
آخرین ویرایش:
دوستان عزیز دکتر اصفهانی ترانه ای داره لینکش رو میذارم با صدای خودشون بشنوید لطفش بیشتره ولی پست ها رو که میخونم این دقیقا" حسیه که پیدا میکنم.
!...آهنگ درد گنگ درد گنگ...! PICHAK
!...آهنگ درد گنگ درد گنگ...! PICHAK
با تشکر از خانمی عزیزو:گل:
نمیدانم چه میخواهم بگویم
زبانم در دهان باز بسته است
در تنگ قفس باز است وافسوس
که بال مرغ آوازم شکسته است
نمیدانم چه میخواهم بگویم
غمی در استخوانم می گدازد
خیال نا شناسی آشنا رنگ
گهی می سوزدم گه می نوازد
پریشان سایه ای آشفته آهنگ
ز مغزم می تراود گیج وگمراه
چو روح خوابگردی مات و مدهوش
که بی سامان به ره افتد شبانگاه
درون سینه ام دردیست خونبار
که همچون گریه میگیرد گلویم
غمی آشفته دردی گریه آلود
نمیدانم چه می خواهم بگویم
نمیدانم چه می خواهم بگویم
شعر آهنگ :ضمنا دارم گوش میدم.مجدد ممنون خانمی :گل:
نمیدانم چه میخواهم بگویم
زبانم در دهان باز بسته است
در تنگ قفس باز است وافسوس
که بال مرغ آوازم شکسته است
نمیدانم چه میخواهم بگویم
غمی در استخوانم می گدازد
خیال نا شناسی آشنا رنگ
گهی می سوزدم گه می نوازد
پریشان سایه ای آشفته آهنگ
ز مغزم می تراود گیج وگمراه
چو روح خوابگردی مات و مدهوش
که بی سامان به ره افتد شبانگاه
درون سینه ام دردیست خونبار
که همچون گریه میگیرد گلویم
غمی آشفته دردی گریه آلود
نمیدانم چه می خواهم بگویم
نمیدانم چه می خواهم بگویم
شعر آهنگ :ضمنا دارم گوش میدم.مجدد ممنون خانمی :گل:
با سلام
دوستان دیگه ظرفیت تایپیکهای عمومی سرگرمی در انجمن تمام شد .
قوانین بخش سرگرمی : http://www.iranjoman.com/thread-5489.html
تایپیک های عمومی سرگرمی تایپیکهایی هستند که همه ی کاربران با شرکت در اونها به صورت گروهی به سرگرمی می پردازند .
این تایپیک ها در همین تعداد و حدی که زده شده اند برای انجمن لازم و کافی هستند و تعداد بیشتر از اون میتونه خطرناک باشه .
پس به شخصه و با هماهنگی مدیر بخش هر تایپیکی که در این رابطه به تایپیکهای موجود اضافه بشه به بایگانی منتقل خواهم کرد . بقیه مدیران هم در این رابطه کمک کنند .
در آینده دوستان ایجاد کننده ی این تایپیک ها از دست ما نرنجند ، چون این کار لازم برای انجمن و خود ماها است .
دوستان دیگه ظرفیت تایپیکهای عمومی سرگرمی در انجمن تمام شد .
قوانین بخش سرگرمی : http://www.iranjoman.com/thread-5489.html
تایپیک های عمومی سرگرمی تایپیکهایی هستند که همه ی کاربران با شرکت در اونها به صورت گروهی به سرگرمی می پردازند .
این تایپیک ها در همین تعداد و حدی که زده شده اند برای انجمن لازم و کافی هستند و تعداد بیشتر از اون میتونه خطرناک باشه .
پس به شخصه و با هماهنگی مدیر بخش هر تایپیکی که در این رابطه به تایپیکهای موجود اضافه بشه به بایگانی منتقل خواهم کرد . بقیه مدیران هم در این رابطه کمک کنند .
در آینده دوستان ایجاد کننده ی این تایپیک ها از دست ما نرنجند ، چون این کار لازم برای انجمن و خود ماها است .