-
توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.
مشاعره آزاد !i
- شروع کننده موضوع Maryam
- تاریخ شروع
Maryam
متخصص بخش ادبیات
من شیشه دلتنگی دلهای غمینم
ای کاش که دست تو بکوبد به زمینم
یک روز به فردوسم و یک روز به دوزخ
نیمی همه از کفرم و نیمی همه دینم
یک تکه دل خون مرا قاب گرفته ست
گلدان ترک خورده ایوان گلینم
بوی تو شبی یک دم از این کوچه گذشته ست
عمری ست که شب تا به سحر کوچه نشینم
تا چند در این کوچه بن بست بخوانم
یا چشم بچرخانم و دیوار ببینم
کی می رسی از ره که به تکرار قدومت
در راه تو صد طاقچه آیینه بچینم
هوهو زن و کشکول به دوش از پس دیوار
در حسرت دیدار تو آواره ترینم ...
ای کاش که دست تو بکوبد به زمینم
یک روز به فردوسم و یک روز به دوزخ
نیمی همه از کفرم و نیمی همه دینم
یک تکه دل خون مرا قاب گرفته ست
گلدان ترک خورده ایوان گلینم
بوی تو شبی یک دم از این کوچه گذشته ست
عمری ست که شب تا به سحر کوچه نشینم
تا چند در این کوچه بن بست بخوانم
یا چشم بچرخانم و دیوار ببینم
کی می رسی از ره که به تکرار قدومت
در راه تو صد طاقچه آیینه بچینم
هوهو زن و کشکول به دوش از پس دیوار
در حسرت دیدار تو آواره ترینم ...
Maryam
متخصص بخش ادبیات
درفاصله ی عمر ِ کوتاه ِ پلک با پلکی
تمام ِ این واژه های خسته
بر ذهن ِ پُر خروشم
خراب شدند
... پل ها ریخته بودند
تو سقوط کرده بودی
من آوار را شعر ِ خودم کرده بودم
همین امشب
به جای آینه ام
صبوری ام را
به گردن بگیر
تا لرزش آفتاب
بر گونه های آسمان
من هم
خوب می شوم
سیدمحمد مرکبیان
تمام ِ این واژه های خسته
بر ذهن ِ پُر خروشم
خراب شدند
... پل ها ریخته بودند
تو سقوط کرده بودی
من آوار را شعر ِ خودم کرده بودم
همین امشب
به جای آینه ام
صبوری ام را
به گردن بگیر
تا لرزش آفتاب
بر گونه های آسمان
من هم
خوب می شوم
سیدمحمد مرکبیان
درمن خلوتي بود بكر
كه از شب تغذيه مي شد
توآمدي
آنگاه كه چشمانم آبستن درد بود
زندگي را
خاك ،خمير ، خاكستر مي نگاشتم
و در بركه خشكيده ترديد
جستجوميكردم
راهي براي بهتر زيستن !
توآمدي
مرا در سرزمين بازوانت
درپناه بوسه اي
دربن بست وسوسه ي پراشتياق
به شرم نخستين سفر
به انتهاي سفر بردي ...
كه از شب تغذيه مي شد
توآمدي
آنگاه كه چشمانم آبستن درد بود
زندگي را
خاك ،خمير ، خاكستر مي نگاشتم
و در بركه خشكيده ترديد
جستجوميكردم
راهي براي بهتر زيستن !
توآمدي
مرا در سرزمين بازوانت
درپناه بوسه اي
دربن بست وسوسه ي پراشتياق
به شرم نخستين سفر
به انتهاي سفر بردي ...