مشاعره

[baroon]

نردیست جهان که بردنش باختن است
نرادی او به نقش کم ساختن است
دنیا به مثل چو کعبتین نرد است
برداشتن اش برای انداختن است
​

 

[fatemeh]

تا کجا راحت پذیرم یا کجا یابم قرار ؟
برگ خشکم در کف باد صبا افتاده ام

رهی معیری​

 

[baroon]

من چون ز پا بیفتم درمان درد من اوست
درد آن بود که از پا درمان من بیفتد
​

 

[fatemeh]

دیــروز بــه یــاد تــو و آن عــشـق دل انـگـیـز
بــر پــیــکــر خــود پــیــرهــن ســبــز نــمــودم
در آیــنــه بــر صــورت خـود خـیـره شـدم بـاز
بــنــد از ســر گــیــســویــم آهـسـتـه گـشـودم

فروغ فرخزاد​

​

 

[Spider woman]

میرسد روزی که شرط عاشقی دلدادگی است
ان زمان هردل فقط یکبار عاشق میشود
خلیل ذکاوت

 

[South Boy]

تا نقــــــش خیال دوست با ماست
ما را همه عمر خود تماشاسـت ​

 

[baroon]

میرسد روزی که شرط عاشقی دلدادگی است
ان زمان هردل فقط یکبار عاشق میشود
خلیل ذکاوت

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز

چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود
​

​

 

[fatemeh]

در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع
شب نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع

​

خواجه شمس‌الدین محمد شیرازی “حافظ"​

 

[Taraneh71]

عشق چون آید برد هوش دل فرزانه را
دزد دانا میکشد اول چراغ خانه را

 

[fatemeh]

آفتاب رحمتش در خاک ما درتافته‌ست
ذره‌های خاک خود را پیش او رقصان کنیم

ذره‌های تیره را در نور او روشن کنیم
چشم‌های خیره را در روی او تابان کنیم
​

​

مولانا جلال‌الدین​

 

[baroon]

ما زنده از آنیم که آرام نگیریم

موجیم که آسودگی ما عدم ماست​

 

[afson.ma]

ترا که هر چه مراد است در جهان داری
چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری


حافظ

 

[South Boy]

ياس بوي مهرباني ميدهد
عطر دوران جواني ميدهد

 

[Ever Green]

دو کوچه مانده تا رنگین کمان رفت
به کفش برگ هایش تا خزان رفت
خودش را ریخت در زنبیل طوفان
کسی با بادها هوهو کنان رفت

 

[South Boy]

توهم ای بخت،ملامتگرماباش،ولی
سرزنش کردن ماسنگدلی می خواهد

 

[Ever Green]

دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر
کز دیو و دد ملولم و انسانم ارزوست
گفتند یافت می نشود جسته ایم ما
گفت آنچه یافت می نشود آنم آرزوست

 

[سیاوش عشق]

تو را با غیر می بینم صدایم در نمی آید
دلم می سوزد و کاری ز دستم بر نمی آید

 

[khale suske]

درد ما را نیست درمان الغیاث
هجر ما را نیست پایان الغیاث
دین و دل بردند و قصد جان کنند
الغیاث از جور خوبان الغیاث

 

[سیاوش عشق]

ثوابت باشد ای دارای خرمن
اگررحمی کنی بر خوشه چینی

 

[roya1]

یکی آنسوی دنیا گشته عریون/ یکی اینجا شده غمگین و دلخون
​

گناه هر کسی بر خود نویسند/ چه باید کرد با مخلوق نادون
​