منبعی غنی ( ! ) برای مشاعره با »» بـــ ... ««

[fatemeh]

بهار آیو به صحرا و در و دشت
جوانی هم بهاری بود و بگذشت
سر قبر جوانان لاله رویه
دمی که گلرخان آیند به گلگشت....................باباطاهر​

 

[asl_davood]

بارها روی از پریشانی به دیوار آورم

ور غم دل با کسی گویم به از دیوار نیست

 

[fatemeh]

به خدا عشق به رسوا شدنش می ارزد​

و به مجنون و به لیلا شدنش می ارزد
​

علی اصغر داوری​

​

 

[baroon]

باران که در لطافت طبعش خلاف نیست

در باغ لاله روید و در شوره زار خس​

 

[baroon]

با رشته ی زلف توام امشب سر راز است

افسوس که شب کوته و این رشته دراز است​

 

[baroon]

با ضعیفان هر که گرمی کرد عالمگیر شد

ذرّه پرور باش تا خورشید تابانت کند​

 

[baroon]

با ما کج و با خود کج و با خلق خدا کج

آخر قدمی راست بنه ای همه جا کج​

 

[baroon]

با این عطش تا چشمه، دیگر دیر خواهد شد

دریا اگر باشد دلت، تبخیر خواهد شد​

 

[baroon]

به دل درد و به جانت غم مبادا

ز غم سرو روانت خم مبادا​

 

[asl_davood]

بی یاد تو نیستم زمانی
تا یاد کنم دگر زمانت

 

[fatemeh]

​

 

[fatemeh]

به سراغ من اگر می آیید

فرصتی باز نمانده است ,

بیا . . .
مثل سهراب دگر جنس تنهایی من نازک نیست

که ترک بردارد

جنس تنهایی من خُرد شده است .

تو بیا مرهم باش...​

 

[fatemeh]

چند دوبیتی تازه از راحله یار:​

به بالِ عاشقی پر می فرستم
گل بارانی تر می فرستم​

اگر تا هفته ی دیگر نیایی
به دنبالت کبوتر می فرستم
***​

به دنبالت کبوتر می فرستم
نگاهم را دم در می فرستم
به پهنای نگاه های کبوتر
برایت شعرِ دیگر می فرستم
***​

به دنبالت کبوتر می فرستم
به چشمانِ تو باور می فرستم
به سودایت قسم، سودی نجویم
نیایی، بر درت سر می فرستم ​

​

​

 

[fatemeh]

بر تو چون ساحل آغوش گشودم
در دلم بود که دلدار تو باشم

وای بر من که ندانستم از اول
روزی آید که دل آزار تو باشم



فروغ فرخزاد​

 

[fatemeh]

 

[baroon]

باز آی و دل تنگ مرا مونس جان باش

وين سوخته را محرم اسرار نهان باش​

 

[baroon]

بی درد وا نشد دلِ غفلت گرفته‌ام

قفلی که زنگ بست، شکستنْ کلیدِ اوست​

 

[fatemeh]

بشنو که فاش گویمت ای یار هوشیار
صد ها هزار نعمت جاوید روزگار​

یک خنده ی محبت «مادر» نمی شود
​

مهدی سهیلی​

​

 

[baroon]

به جور، ترک محبت خلاف عـادت ماست

وفـــا مصاحب دیــــرینـــه‌ی محبت ماست ​

 

[fatemeh]

بوی گل و بانگ مرغ برخواست
هنگام نشاط و روز صحراست

ما را سر باغ و بوستان نیست​

هر جا که تویی تفرج آن جاست



​

​

سعدی​

​