-
توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.
گفتگوی آزاد
- شروع کننده موضوع rahnama
- تاریخ شروع
دوستان مدتي مليكا به خاطر دانشگاه و يك سري مسائل كه به طور غير منتظره اي تو زندگيش پيش اومده درگيره . واقعا سرم شلوغه و از اينكه مثل گذشته تو بخش زبان نيستم پوزش مي طلبم اما رتب به انجمن سر ميزنم .
اتاق زبان يه كم حالت تعليقي گرفته اما نگراني نيست و فكر نكنيد بيخيالم من به خدا فكر شب و روزمه و برنامه هايي كه دارم براش را دارم روش كار مي كنم مشكلاتم كه رفع شه با همه اون برنامه هاي باحال ميام حتما و از دوستان ديگه هم كمك مي گيرم تا بيش از پيش اتاق زبان فعال و پرشور شه .
تو قسمت هاي ديگه زياد خدا را شكر كمبود نداريم فقط نگران اتاق تمرينم
اتاق زبان يه كم حالت تعليقي گرفته اما نگراني نيست و فكر نكنيد بيخيالم من به خدا فكر شب و روزمه و برنامه هايي كه دارم براش را دارم روش كار مي كنم مشكلاتم كه رفع شه با همه اون برنامه هاي باحال ميام حتما و از دوستان ديگه هم كمك مي گيرم تا بيش از پيش اتاق زبان فعال و پرشور شه .
تو قسمت هاي ديگه زياد خدا را شكر كمبود نداريم فقط نگران اتاق تمرينم
خواستم این مطلب را ننویسم. استخاره کردم و قرار شد بنویسم.
عزیزان اگر این چند شب دائم در خدمت شما هستم , نه بعنوان اینست که خانواده را فراموش کرده ام و درس بدی شود برای شما عزیزان.
چند روز است همسرم با دخترم که دانشجو است در یکی از شهرهای مرکز ایران است و من تنها. البته تنهای تنها که نه بلکه با داود. به اندازه هم کار میکنیم ولی او زود خسته می شود و شب بخیرگفته خوابش می برد و من....
خوب در غیاب خانواده عزیزانی چون شما دارم پس تنها نیستم . باور کنید همسرم هم همین را می گوید.
می گوید من که نیستم می دانم دوست های خوبی داری و خیالم راحت است.این جمله اش برایم با ارزش است. از هر چیزی با ارزش تر.
عزیزان اگر این چند شب دائم در خدمت شما هستم , نه بعنوان اینست که خانواده را فراموش کرده ام و درس بدی شود برای شما عزیزان.
چند روز است همسرم با دخترم که دانشجو است در یکی از شهرهای مرکز ایران است و من تنها. البته تنهای تنها که نه بلکه با داود. به اندازه هم کار میکنیم ولی او زود خسته می شود و شب بخیرگفته خوابش می برد و من....
خوب در غیاب خانواده عزیزانی چون شما دارم پس تنها نیستم . باور کنید همسرم هم همین را می گوید.
می گوید من که نیستم می دانم دوست های خوبی داری و خیالم راحت است.این جمله اش برایم با ارزش است. از هر چیزی با ارزش تر.
:گل:
چند دوست دوران دانشجویی که پس از فارغ التحصیلی هر یک شغل های مختلفی داشتند و در کار و زندگی خود نیز موفق بودند، پس از مدت ها با هم به دانشگاه سابق شان رفتند تا با استادشان دیداری تازه کنند.
آنها مشغول صحبت شده بودند و طبق معمول بیشتر حرف هایشان هم شکایت از زندگی بود. استادشان در حین صحبت آنها قهوه آماده می کرد. او قهوه جوش را روی میز گذاشت و از دانشجوها خواست که برای خود قهوه بریزند.
روی میز لیوان های متفاوتی قرار داشت; شیشه ای، پلاستیکی، چینی، بلور و لیوان های دیگر. وقتی همه دانشجوها قهوه هایشان را ریخته بودند و هر یک لیوانی در دست داشت، استاد مثل همیشه آرام و با مهربانی گفت:...
بچه ها، ببینید; همه شما لیوان های ظریف و زیبا را انتخاب کردید و الان فقط لیوان های زمخت و ارزانقیمت روی میز مانده اند.
دانشجوها که از حرف های استاد شگفت زده شده بودند، ساکت بودند و استاد حرف هایش را به این ترتیب ادامه داد: «در حقیقت، چیزی که شما واقعا می خواستید قهوه بود و نه لیوان. اما لیوان های زیبا را انتخاب کردید و در عین حال نگاه تان به لیوان های دیگران هم بود. زندگی هم مانند قهوه است و شغل، حقوق و جایگاه اجتماعی ظرف آن است. این ظرف ها زندگی را تزیین می کنند اما کیفیت آن را تغییر نخواهند داد.
البته لیوان های متفاوت در علاقه شما به نوشیدن قهوه تاثیر خواهند گذاشت، اما اگر بیشتر توجه تان به لیوان باشد و چیزهای با ارزشی مانند کیفیت قهوه را فراموش کنید و از بوی آن لذت نبرید، معنی واقعی نوشیدن قهوه را هم از دست خواهید داد. پس، از حالا به بعد تلاش کنید نگاه تان را از لیوان بردارید و در حالیکه چشم هایتان را بسته اید، از نوشیدن قهوه لذت ببرید.»