taha moien
کاربر ويژه
پاسخ : به بهارم نرسیدی...به خزانم بنگر
دست خودم نيست ، جاي ِ من كه باشـي ،
گــه گاهي روزها را گـــم مـي كني ،
گه گاهي پـــريز برق را با تلفن اشتباه مــي گيري ،
گه گاهي در بـــرزخ تنهايــي مـي ماني ،
نه او را داري ، نه آخرت را ؛
تنهـا قناعت مـي كني به رويــاي وجودش
انگار همه ي ديوانگي هاي عالــم را از بــر مـي شوي
جاي من كه باشـي؛
دست خودم نيست
دلـــم دست توست . . .
