:: مشاعره ی مشروط ::

[Miss zahra]

باران

مثل باران چشم هایت دیدنیست

شهر خاموش نگاهت دیدنیست

زندگی معنی لبخند های توست

خنده هایت بی نهایت دیدنیست

 

[سیاوش عشق]

چشم مخصوص تماشاست اگر بگذارند
و تماشای تو زیباست اگر بگذارند

 

[baroon]

به تماشا سوگند
و به آغاز کلام
و به پرواز کبوتر از ذهن
واژه‌ای در قفس است...

 

[سیاوش عشق]

روی قبرم بنویسید کبوتر شد و رفت
زیر باران غزلی خواند دلش تر شد و رفت

 

[baroon]

صحرای جان! به نم نم باران سلام کن
باران! تو هم برو به بیابان سلام کن

دارد بهارِ روحِ گل از راه می رسد
پاشو تمام قامت و با جان سلام کن​

 

[چاووش]

گر صفای مروه خواهی خاک یثرب سرمه ساز


ور هوای کعبه داری از بیابان درگذر




حکم و حکمت هر دو با هم کی مسلم گرددت

حکمت یونان طلب وز حکم یونان درگذر

 

[دختر مهتاب]

دردایره قسمت مانقطه تسلیمیم
حکم آنچه توفرمایی لطف آنچه توبنمایی:گل:
​

​

 

[fatemeh]

مــــــا را سریست با تو که گر خلق روزگار
دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم

 

[سیاوش عشق]

ای دوست بر جنازه ی دشمن چو بگذری
شادی مکن که بر تو همین ماجرا رود

 

[fatemeh]

مرغ باغ ملکوتم، نیم از عالم خاک
دو سه روزی قفسی ساخته اند از بدنم

ای خوش آن روز که پرواز کنم تا بر دوست
به هوای سر کویش، پر و بالی بزنم ...



مولانا

 

[mitra mehr]

قفس تنگ فلک، جای پرافشانی نیست
یوسفی نیست در این مصر که زندانی نیست

صائب تبربزی​

 

[Darya]

یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور

کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

​

 

[baroon]

در غم ما روزها بیگاه شد
روزها با سوزها همراه شد

روزها گر رفت گو رو باک نیست
تو بمان ای آنکه چون تو پاک نیست​

 

[fatemeh]

ای نسیم سحر از من به دلارام بگوی
که کسی جز تو ندانم که بود محرم دوست

نی نی ای باد مرو حال من خسته مگوی
تا غباری ننشیند به دل خرم دوست

هر کسی را غم خویشست و دل سعدی را
همه وقتی غم آن تا چه کند با غم دوست

 

[baroon]

ما چون دو دریچه، رو به روی هم
آگاه ز هر بگو مگوی هم

هر روز سلام و پرسش و خنده
هر روز قرار روز اینده

اکنون دل من شکسته و خسته ست
زیرا یکی از دریچه ها بسته ست

نه مهر فسون، نه ماه جادو کرد
نفرین به سفر، که هر چه کرد او کرد​

 

[Narsisa]

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت، سرها در گریبان است
کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را

 

[fatemeh]

این کوزه چو من عاشق زاری بوده است
در بند سر زلف نگاری بوده‌ است

این دسته که بر گردن او می‌بینی
دستی‌ست که برگردن یاری بوده‌ است​

 

[Darya]

پريشان كن سر زلف سياهت شــــانه اش با من
سيه زنجير گيسو بـــاز كن ديوانـــــــــه اش با من
كه مي گويـد كه مي نتوا ن زدن بي جـام وپيمانه
شراب از لــــعل گلگونت بده پيمـــــــانه اش با من
​

 

[Narsisa]

ای مردمان ای مردمان از من نیاید مردمی
دیوانه هم نندیشد آن که اندر دل اندیشیده ام

 

[baroon]

رفتی ولی كجا؟ كه به دل جا گرفته‏‎ای

دل جای توست گرچه دل از ما گرفته‌ای​