مشاعره

[Reza]

[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif]دردم از یار است و درمان نیز هم
​

[FONT=Vazir,helvetica,sans-serif] دل فدای او شد و جان نیز هم​

​

 

[khodam]

مراچشمی است خون افشان،زچشم آن کمان ابرو
جهان پر فتنه میبینم ، از آن چشم و از آن ابرو

 

[baroon]

واعظان کین جلوه در محراب و منبر می کنند
چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند​

 

[hamedo]

در میکده دوش زاهدی دیدم مست

تسبیح به گردن و صراحی در دست

 

[baroon]

تنت بناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزرده ی گزند مباد​

 

[rahnama]

در این دنیا کسی بی غم نباشد
اگرباشد, بنی آدم نباشد

 

[hamedo]

دگر از درد تنهایی، به جانم یار میباید

دگر تلخ است کامم، شربت دیدار میباید

 

[baroon]

دوش وقت سحر از غصّه نجاتم دادند
وندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند​

 

[یگانه جان]

دل ودين وعقل وهوشم همه را به باد دادي

زكدام باده ساقي به من خراب دادي؟

 

[hamedo]

یکی دیوانهای را گفت: بشمار

برای من، همه دیوانگان را

جوابش داد: کاین کاریست مشکل

شمارم، خواهی ار فرزانگان را
​

 

[Nani]

اي عشق، شكسته ايم، مشكن ما را
اينگونه به خاك ره ميفكن ما را
ما در تو به چشم دوستي مي بينيم
اي دوست مبين به چشم دشمن ما را​

 

[khodam]

اگر زلفت به هر تاري اسير تازه اي دارد
مبارك باشد امّا دلبري اندازه اي دارد

 

[hamedo]

در میکده و دیر که جانانه تویی تو
مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو

 

[baroon]

وقت بی برگی کرم با بینوایان خوشنماست
در خزان از بلبلان ای باغبان غافل مباش​

 

[hamedo]

شنیدم که میگفت زاری، غریبی

طواف رضا، چون شد او را میسر

 

[baroon]

رمید صبر و دل از من چو دلنواز برفت
چه چاره سازم از این پس چو چاره ساز برفت​

 

[khodam]

طرّه آشفته چنين در گذر باد مرو
كه پريشاني زلفتو پريشانم كرد

 

[hamedo]

در میکده دوش زاهدی دیدم مست

تسبیح به گردن و صراحی در دست

 

[Maryam]

تا روی تــو را دیــدم و دیــوانه شدم


از هستی و هرچه هست بیگانه شدم

 

[baroon]

من بنده ی آن دمم که ساقی گوید
یک جام دگر بگیر ومن نتوانم​